O‘rinboy Usmon. Sanjob (hikoya)

(«Lahzaning larzalari» turkumidan) Iliqqina, yumshoqqina edi siypalayotgan narsa. Yigitchaning qitig‘i kelib, nariroq surildi. Iliqqina, yumshoqkina vujud shu zahotiyoq u tomon surildi va yana qitiqlay-qitiq-lay siypalay ketdi. Siypaladi-siypaladi-da, uni quchoqlab oldi. Birdaniga a’zoi badanini o‘nlab, yuzlab barmoqlar, iliqqina, yumshoqqina, lekin etingni davomi…

O‘rinboy Usmon. Sazoyi (hikoya)

Bir tekis chopib borayotgan ot keskin to‘xtadi. Ko‘zlarini yumgancha xayolga berilgan ko‘yi kelayotgan Arslon oldinga xavotirlanib qaradi. Quyida Sirdaryo tinchgina oqardi, oqshom g‘ira-shirasida suvi goh oqarib, goh qorayib ko‘rinardi. Arslon otdan tushib nam-xush o‘tlar ustiga cho‘zildi. Maysalardan taralayotgan dimoqni qitiqlovchi davomi…


Maqolalar mundarijasi