Жумақул Қурбонов. Қасам (ҳикоя)

Шодмонқул хонасига кириб, эндигина иш бошламоқчи бўлиб тургандики, остонада котиба қиз бўй кўрсатди. – Сизни бошлиқ йўқлаяпти! Тез… Бошлиқнинг ўз ходимларини йўқлаб туриши табиий ҳол бўлса-да, аммо негадир бу йўқловдан Шодмонқулнинг юраги увушди: “Тез? Нима бўлди экан-а?! Ишқилиб Мардон Шукуровични давоми…

Жумақул Қурбонов. Вафодор (ҳикоя)

Қуёш уфққа секин бош қўйди. Оқшом салқинида қўйларнинг бир маромда ўтлаётганини кў­риб, кўнгли тинчиган Қодир бобо гиламдек тўшалган майса ус­тига ёнбошлади. Атрофга чўккан сукунатни аҳён-аҳ­ёнда жониворларнинг маъраши, какликларнинг ва ҳар турли кушларнинг сайрашигина бузиб турарди. Оёқ тарафида ётган итнинг ниманидир давоми…

Жумақул Қурбонов. Қоракўз (ҳикоя)

Чўлдаги хўжаликка юк олиб борган Анвар тушдан сўнг шаҳарга қайтиш учун катта йўлга чиқди. Эрталабданоқ гоҳ тиниб, гоҳ тўхтаб ёғаётган куз ёмғири анча кучайган, ҳали-бери тинадиганга ҳам ўхшамасди.Анвар ҳаво айниган шундай кезлари ўзи ёқтирган қўшиқни хиргойи қилиб, бир маромда юришга давоми…


Мақолалар мундарижаси