Jonrid Abdullaxonov. Hamqishloqlar (hikoya)
Xonada tiq etgan tovush eshitilmas, hatto telefonlar ham jiringlamas, ammo ikki do‘stning suhbati tugay demasdi.– Ob-bo, Rasuljon-ey, – dedi Komiljon, oraga tushgan bir nafaslik sukunatni buzib, – unutmabsan-a, og‘ayni. Seni ko‘rib turganimga hech ishongim kelmayapti.– Senday do‘stimni qanaqasiga unutay? Hayotda davomi…