Jasur Kengboyev. G‘urbatxona (hikoya)

Yoz chillasida ho‘kiz o‘libdi,Qish chillasida arpa gullabdi.Maqol. Erta tongda telefon jiringladi. Go‘shakni ko‘­tarsam – amakim: – Mahmudjon, – dedi xavotirli ohangda. – Mashinangizda yangangizni bir joyga olib borib keling, iltimos…Xo‘p, dedim. Choy-poy ichib, ko‘chaga chiqsam, qor uchqunlab turibdi. Yerdagisi erimay, davomi…

Jasur Kengboyev. Ortiqcha odam (hikoya)

O‘zini topmay kezar.Adashar o‘zining oppoq jismida.Shamol shunday esar.Federiko Garsia LORKA Shomga yaqin edi. Bahorning ilk yakshanbasi. Dam olish kunini faqat bir mashg‘ulot bilan o‘tkazayotgan Saydali sehrli ohanglar tugashi bilan magnitofonni o‘chirdi-da, oshxonaga o‘tdi. Kechki ovqatga non yo‘q edi. Derazadan tashqari davomi…

Jasur Kengboyev. Havochun (hikoya)

Agar Oni unutsa banda oni,Tirik ermas agarchi bo‘lsa joni.So‘fi Olloyor Yer sayyorasida nimalar bo‘lmaydi. Ha, o‘limdan qo‘rqqan umr ko‘rmas.Qancha umrim qoldi? Bilmayman. Bilib ham nima qilaman? Menga farqi bormi? Yana bir ogohlantirish signali kelsa, tamom, o‘laman. Hisobimda qancha pul borligini davomi…


Maqolalar mundarijasi