Jamila Ergasheva. Ajdarko‘l (qissa)

Shomga yaqin tuman quyuqlashdi. Ibrohim shahar chetidagi oynavand do‘konining bir burchagida oyoqlarini chalishtirgancha tashqariga asabiy termulib, tutundek tarqalayotgan tumanning asta-sekin yo‘l chetidagi dov-daraxt uchlarini, past-baland binolarning tomlarini qanday qoplab olayotganini kuzatib o‘tirardi. Peshtaxta ustida yotgan qo‘l telefoni tinimsiz jiringlar, Ibrohim davomi…

Jamila Ergasheva. Gap (hikoya)

Milisada ishlaydigan Suyunboyning o‘g‘li huquqshunoslik institutiga o‘qishga kiribdi. Er-xotin quvonchlari ichiga sig‘may, bir qo‘zi so‘yib, qarindoshlarni uyga chaqirishdi: aka-uka, opa-singil, amma-xola, yangalar, kelinlar… Erkaklar hovlida o‘tirishdi, xotin-xalaj bemalol o‘tirsin deb, ichkariga joy qilishgan ekan. Katta konditsioner g‘uvullab turgan keng, hashamatli davomi…

Jamila Ergasheva. Devor (hikoya)

To‘rt kun tinimsiz yoqqan yomg‘ir hammani zeriktirdi. Tom-u tarnovlardan oqqan suvlar tomorqalarni halqob qildi. Toshpo‘latning nazarida bu yomg‘irlar tomni emas, uning yuragini savalayotganday tinimsiz siqilar, bozillab turgan pechning yonida o‘tirib, etlari junjikib, muzlab ketaverardi. Hovlisining adog‘ida bir chetidan bor bo‘yiga davomi…


Maqolalar mundarijasi