Habib Siddiq 1953 yilda Andijon viloyati Andijon tumanining Bo‘taqora qishlog‘ida tug‘ilgan.1976 yilda Andijon paxtachilik (hozirgi qishloq xo‘jalik) institutining Gidromelioratsiya fakultetini imtiyozli tamomlagan. 1976 yildan buyon mazkur institutda ilmiy-pedagogik faoliyat bilan shug‘ullanadi. 2001 yildan institut Ma’naviyat targ‘ibot markazi rahbari lavozimida xizmat qilgan. Hozirda institut ma’naviyat va ma’rifat masalalari bo‘yicha prorektori vazifasida faoliyat yuritmoqda.Qishloq xo‘jalik fanlari nomzodi, dotsent. Yetmishdan ortiq ilmiy-ommabop maqolalar va uslubiy qo‘llanmalar muallifi.Turli yillarda uning “Kar quloqqa tanbur”, “Kim oshdi savdosi”, “To‘qayga o‘t tushsa”, “Bedavo dardning davosi”, “Inglizcha tush” kabi hikoyalar va hajviyalar to‘plamlari, “Hayot yo‘lga o‘xshaydi” nomli publitsistik kitobi chop etilgan.O‘zbekiston Yozuvchilar va Jurnalistlar ijodiy uyushmalarining a’zosi. “Shuhrat” medali sohibi.
Korxonamizning mo‘jazgina majlislar zalini to‘ldirib o‘tiribmiz. Yuqori idora vakili yig‘ilish qilarmish. Kimdir qanday yangilik bo‘lar ekan deya qiziqish bilan, yana kimdir almisoqdan qolgan gaplarni yana takrorlaydi-da, deb ijirg‘anib o‘tiribdi. Mehmonimiz uzoq kuttirmadi. Boshiga ayvonchali shapka kiygan, rangi o‘chgan eski katta davomi…
…Ayolning ko‘z yoshini ko‘rib rektorning ham ko‘ngli yumshadi. Bo‘lmasa-ku, shuncha vaqt darslarda qatnashmagan talabani hech qachon kechirmagan bo‘lardi. Mushtiparning yurakni ezib yuboruvchi hasratu nolalaridan keyin fakultet dekanini koyidi – talabasining holidan xabar olmaganim uchun. Axir bechora to‘rt oydan buyon og‘ir davomi…
Shom mahali. Naqshinkor katta darvozaning kichik darichasi qiya ochiq. Supirib-sidirilgan, suv sepilgan xonadonda orastalik. Qiyg‘os ochilgan gullar, sadarayhonlar xonadonga fayzu tarovat baxsh etib, bo‘y taratib turibdi. Gulzor chekkasidagi quvur jo‘mragidan oqib turgan suvning chuldirashi ham quloqqa musiqadek eshitiladi. Xonadon sohiblari davomi…
— Odamlar ham har xil-da.O‘rtabo‘y, qorachadan kelgan, to‘laroq gavdali mahalladosh yigitning qo‘qqisdan shunaqa deyishi g‘alati tuyuldi. Odamlarning har xilligi ajablanadigan gap emas. Lekin uning kutilmaganda shunday deyishining biror sababi bo‘lsa kerak.— Nega unaqa deyapsiz? — deb so‘radim va javob kutib davomi…
Juma kuni ish vaqti oxirlab qolganda qo‘qqisdan yig‘ilish chaqirildi. Ertaga tekshiruvchilar kelayotgan emish. Eng qizig‘i, soat o‘n to‘rtu nol-nolda boramiz, hamma xonalar ochiq bo‘lsin, deyishibdi. Faqat qayerdan, qaysi tashkilotdan kelayotganini kotiba qizimiz uqib ololmabdi.Birinchi muovin holatni bayon qilgandan keyin bashorat davomi…
Nusrat Barakayev kotibasi damlab qo‘ygan qaynoq choydan xo‘plab, xona burchagiga qo‘yilgan televizorda mashhur xonanda kuylayotgan qo‘shiq ohangiga tebranib, goh o‘zi ham qo‘shilib hirgoyi qilib o‘tirgandi.— Assalomu alaykum, Nusrat Barakayevich, — deya sochlarini ustarada qirdirgan, pastak bo‘yli, semiz gavdali bosh hisobchi davomi…
O‘tgan asrning oltmishinchi yillarida viloyat partiya qo‘mitalari ikkiga: sanoat va qishloq xo‘jalik partiya qo‘mitalariga, bo‘lingan edi.Viloyatning nufuzli idorasiga boshini durra bilan bog‘lab olgan ayol kelibdi. Eshikbonlar undan kelishining maqsadini so‘rashipti.— Obko‘mga arzim bor, — depti ayol.— Qaysi obko‘mga?— Obko‘mga-da!— Hozir davomi…
Bahodirjon degan hazilkash ulfatimiz bor. «Eshon aka» deb hazillashib yuramiz. Bir gal paxta yig‘im-terimiga chiqishganda brigada boshlig‘i depti:— Mana shu traktorchimiz ja-a yaxshi yigit-u, kelin bilan oralari chatoq bo‘lib qolib, sal xafa bo‘lib yuripti-da. Eshon aka, bir duo qiling, zora davomi…
Asab kasalliklari shifokori huzuriga xotinini olib kelgan kishi hasratini to‘kib solib yordam so‘radi. Shifokor bemorni ko‘zdan kechirar ekan savol berdi:— O‘zi parrandachilik mahsuloti, ranggi oq narsa nima?— Tosh,— dedi bemor.— Mana shunaqa ahvol, — dedi er xo‘rsinib.— Tovug‘ingiz tuqqan narsa, davomi…
O‘ziyam odam bo‘lmaydigan anqoviga uchragan ekanman-da…Men unga aytdim: manavi egnimdagi kostyum sal urinibroq qoldi, yangilash kerak, deb. “Albatta yangilash kerak”, deydi. Oradan uch-to‘rt kun o‘tgach, yana shama qilib ko‘rdim. Katta-kichikning oldida ustimga obro‘liroq narsa ilib yurmasam bo‘lmas, dedim. Har qalay, davomi…