Bayram Ali. Kuz yomg‘irlari (hikoya)

Jafarsodiq!Tahririyatimizga yaqindagina ishga olingan bu serg‘ayrat yigitcha hatto bosh muharir Kibriyo opadek talabchan va jizzaki ayolga-da ma’qul keldi. Bu ham bo‘lsa uning o‘ta tirishqoqligi sababidan, qolaversa, qalami ham durust chiqdi. Faqat uning bittagina chakki odati bor ekan. Buni biz kech davomi…

Bayram Ali. Dardli qush (hikoya)

Uyim sening uyingdir,Ayvonimda yashaysan.Qarab tursam sen ham bir,Dardli qushga o‘xshaysan…Muhammad  Yusuf. Mahkam bobo boshini sarak-sarak qildi:-Ey-y, hali shuytdi deng…-Shuytdi-da, hamsiya bova… Bu, to‘qqiz yildan beri o‘zimizning duxtirlarga ko‘rsataverib-ku, charchagan edik. Bir umid Tashkin duxtirdan deb borsaq, shuytdi, — dedi ota.-Yashamagurlar, davomi…

Bayram Ali. So‘nggi uchrashuv (hikoya)

Yanvar oyining 23 sanasi. Hayotimni alg‘ov-dalg‘ov qilib yuborgan g‘avg‘olar shu kundan boshlangandek, nazarimda. Uch kun oldin yog‘ib o‘tgan qor yerni tark etay demas, aksincha, muzlagan yerga yopishib, battar yaxmalak bo‘lib qolgandi……Mashinamiz sirpanchiq yo‘llarda sirg‘ala-sirg‘ala Kitob shahriga kirib bordi. Oyog‘imda yurak davomi…

Bayram Ali. Meni ham uni sevardim… (hikoya)

O‘qishdan ta’til berishdi…Qashqadaryolik kursdosh do‘stim Kamol o‘zi tug‘ilgan tuman – Yakkabog‘ haqida gapirganda shu qadar to‘lib-toshib ta’riflardiki, ta’tilni qishlog‘ida birga o‘tkazishni taklif qilganida, ochig‘i, juda sevindim.Toshkentdan Qarshigacha poyezdda, Qarshidan Yakkaboqqacha taksida bordik. Yakkabog‘ning qayerigadir yetganimizda Kamol taksichiga javob berib, yo‘lni davomi…

Bayram Ali. Toshbaqa (hajviya)

Viloyatning obro‘li gazetalaridan birida yosh iste’dodli tanqidchi Talqinboy Tanqidiyning navbatdagi maqolasi bosildi:“Yurtimiz obodonlashib, shahrimiz chiroy ochayotgan pallada ayrim ko‘p xonadonli uylar ko‘rinishi ko‘ngilni xijil qilmoqda. Masalan, Tinchlik qo‘rg‘onchasi Do‘stlik ko‘chasidagi 7-uyni olaylik. Balkonlariga yoyib qo‘yilgan kirlar bir kilometr naridan ham davomi…

Bayram Ali. Pochcha (hikoya)

Bahriddin telefonini o‘chirdi-yu, peshonasi tirishdi. – Nima gap adasi, kim ekan? – so‘radi o‘g‘ilchasi­ni cho‘miltirib kelib kiyintirayotgan xotini.– Qishloqdan… Manzilimizni so‘radi… – xuddi o‘zi bilan o‘zi gaplashayotgandek ming‘irladi Bah­riddin. Uning tushkun kayfiyati ayni dam xotiniga ham yuqdi.– Kim?..– Eshi pochcha.– davomi…


Maqolalar mundarijasi