Анвар Суюнов. Бир кун ҳам умр, минг кун ҳам! (эссе)

Агар Тошкент – Самарқанд катта автокарвон йўли билан кўҳна шаҳар сари юрсангиз, вилоятнинг “дарвоза”си – “Юқори нуқта” постидан ўтишингиз аниқ. Ушбу қўналға жойлашган ернинг баъзиларга маълум, кўпчиликка ноаён ўзига яраша сиру синоати бор. Масалан, бу – диёримиздаги денгиз сатҳидан энг давоми…

Анвар Суюнов. Мангу қўшиқ (эссе)

I Этаги қулоч етмас қирлар…Сал илгарироқда нилий осмонга тўш бериб, асрлар сукунатини шимиб қари тоғ ястаниб ётади. Айни кез биз тарифини айтмоқчи бўлган Ғўбдин адирлари баҳорги кўкбахмал чопонини кийиб,   шимолдан эсаётган Илонўтди шамолининг ўзанини қуйи Зарашфонга буриб,  кўклам офтобининг илиқ давоми…

Анвар Суюнов. Ота ва ўғил (ҳикоя)

Бийдай далада саратоннинг зилдай ҳовури кезади.Қуёшнинг аччиқ нурлари қияламаларда тиккайиб турган шувоқларни қичирлатиб, билқиллаган тупроққа сингиб кетади.Қиялик этагида ўн беш-йигирма уйли қишлоқ жойлашган, бир томони какраю каррак, маскавагу туяқорин лар тўшалиб ётган лалми тўқайзорга туташиб кетади. Аслида бу тўқайзор эмас, давоми…

Анвар Суюнов. Икки тонг ораси (ҳикоя)

1 Ғира-шира тонг қоронғуси.Осмонга отилган тошни пайқаш қийин.Кимсасиз адирлар қўйнини тилиб ўтган кўчада онда-сонда лоп-лоп этиб ўтиб қоладиган машина чироқлари йўл гирди билан кетаётган аравали байтал ва икки кишининг кўзини қамаштиради. Ўткинчи шуълада кунботардаги беткайликда ўн чоғли қўйнинг ҳайиғиб кетаётгани давоми…


Мақолалар мундарижаси