Ҳамиджон Ҳомидий. Атоқли навоийшуноc (2011)

Илм-адаб аҳли орасида шундай зотлар бўладики, улар бир умрга нина билан қудуқ қазигандек кўҳна сарчашмаларни варақлаб, маънавият инжуларини ўрганиб, сайлаб-териб таҳлил этиб, билганларини ўзгаларга, шогирдларга ўргатиб юрадилару, аммо ҳирс, ҳою ҳавас, бойлик-сарватга, амал-мартабага бефарқ қарайдилар, барча юмушларни хокисорлик ва фидойилик давоми…

Алишер Назар. Эҳтиёж (2000)

Кеча бўлган, бугун бўлаётган, эртага бўлиши мумкин бўлган ҳамма фожеалар ёмон фикрининг “болаларидир”. Энгельс бизни боплаб алдади: “Ота-боболаримиз маймундан ажралган. Биз асли меҳнат қилавериб, меҳнат қилавериб маймундан оламга айлаганмиз”, деди. Биз ишондик. Чунки у пайтлар “доҳийлар” фикрига шубҳа билдириш осийлик  давоми…

Алишер Назар. Художўйлик даъвосидаги худосизлик (2000)

Ўтган ХХ асрнинг энг катта яраларидан бири “…изм”лар эди. бу асрни айнан мана шу “..изм”лар қаритди. Лекин улар ҳеч кимга ўзлари ваъда қилган бахтни бермади. Аксинча, нацизм миллионлаб оламларни бошини еди. Социализм “тенглик” ниқоби остида ҳақиқий халқлар турмахонасига айланди. Коммунизм давоми…

Алишер Назар. Эркинлик – тараққиёт кафолати (2002)

Демократия! Бу сўз сўнгги ўн йилликдаги энг тотли сўзлардан бири бўлди. Ўн йил ичида энг кўп тушунишга интилганимиз ва энг кўп тушунмаганимиз ҳам шу сўз бўлди. Сабаби – биз “демократия” деса, “ялт” этиб Ғарбга қарадик. (Тўғри-да, илгари демократик жамиятда яшаб давоми…

Алишер Назар. Оби раҳматсиз булут (2001)

Матбуот – муқобилсиз куч Дунё ўзгарди. У шу қадар ўзгардики, кўз ўнгимизда ҳеч нарса бу қадар ўзгармайди. Ахир бундан атиги йигирма йил илгари “Бир куни СССРдек мамлакат тариқдек сочилиб кетади” деган гап энг хаёлпараст одамнинг ҳам хаёлига йўламасди. “Берлин девори” давоми…

Алишер Назар. Миннатдан қўрқаман (1999)

Журналист тушунмаган ҳақиқатни милиция тушунадими? “Толстой бўлсанг ўзингга, мен ҳам шоирман”- деган экан Твардовский. Бу гап шоир Твардовискийнинг шартакилигидан дарак бермайди. Аксинча, бу дунёда фақат толстойлар эмас, твардовискийлар ҳам яшаяпти, демоқчи шоир. Демак, гап фикр ҳақида кетаяпти. Аслида фикр айтган давоми…

Эркин Воҳидов: “Америкалик ўзбекларнинг Ўзбекистонга муҳаббати бизларникидан ўн чандон ортиқ” (1989)

Эркин Воҳидов номи Ўзбекистонда каттаю кичикка яхши таниш. Шеъриятимизнинг байроқдорларидан бири, республика Болалар фонди правлениесининг раиси, «Ёшлик» журналининг таҳрир ҳайъати аъзоси, жаҳонгашта ижодкор… Яқиндагина Америка сафаридан қайтиб келганлигини эшитган эдим. Редакция топшириғи билан Эркин аканинг Ҳувайдо кўчасидаги мўъжазгина ва ораста давоми…

Рўзимбой Ҳасанов. Сурхонданмисиз, Қўқонданми? (1988)

— Ким дединг?.. Хоразмлик бўлса керак-да! Исми айтиб турибди: Оллошукур! Э-э, уларнинг ҳаммаси шунақа. Қизларини четга узатишмайди, фақат бир-бирига сотишади, холос. — Ўзимизнинг водийликлар зўр! Ҳатто «Куйди жоним»ни ёзган шоир ҳам — Водийга куёв бўлган, ҳа! Талабалар ётоқхонасида қулоққа чалинган давоми…

Темур Пўлатов. «Миллат отаси»нинг соясида (1988)

Л. Брежневнинг «ёзувчилик» фаолияти ҳаммага яхши маълум. Унга биринчи номерли ёзувчилик гувоҳномасини бериш учун СССР Ёзувчилар Союзининг аъзолик билетларини алмаштиришга тайёргарлик кўришаётган эдилар. Афсуски, улгуришмади. Ш. Рашидов эса бу борада юксак мартабали ҳомийсини анча ортда қолдирганди. Кўп йиллардан буён СССР давоми…

Нодира Рашидова. Усмон Носир: “Мен ҳаётга қайтишим керак…” (1988)

1956 йил сентябрь ойининг охирларида Масодиқова Холамбиби номига хат келди. «Гражданка Масодиқова Холамбибига! Сизга шуни маълум қиламанки, ўғлингиз Носиров Усмоннинг иши текшириб чиқилди. Ўғлингиз асоссиз ҳукм қилинганлиги аниқланди.