Ahmadjon Meliboyev. Suvda oqib kelayotgan “po‘stin”

Inson hamisha yanada yorug‘, tinch-totuv, to‘kin-sochin kunlarga intilib, shunday zamon kelishiga ishonib yashaydi. Bunga erishishning “sir”li kaliti esa, balki bilar, balki bilmas – o‘zining qo‘lida. Chunki, til, adabiyot va kitobning mavjudligi fikri so‘nmagan, qalb ko‘zlari ochiq, o‘ziga ishonchi mustahkam, harakatchan davomi…

Said Ahmad. “Vaqt“ning tug‘ilishi (1969)

(Bir she’r tarixi) Butun ilhomini, talantini, bilimu bilag‘onligini xalqiga, xalqining orzu-umidlariga bag‘ish­lamagan yozuvchi chinakam xalq yozuvchisi bo‘lolmaydi. Ajoyib so‘z san’atkorlari qoldirgan meros – badiiy adabiyot xazinasiga ko‘z tashlasak, butun umrini xalq manfaatlari yo‘lida sarflagan katta talantlarni ko‘ramiz. G‘afur G‘ulom ana davomi…

Abdurazzoq Karimov. Oltini bor qishloq obodmi? (1989)

Toshkentdan avtobusda borayotgan yo‘lovchi «Temur darvozasi»dan o‘tganidan so‘ng ob-havoning keskin o‘zgarganini darrov sezadi. Chunki siz shu paytda meridian chiziqlari kesishgan G‘allaorol nohiyasiga kirib kelasiz. Nurotaning tuya o‘rkachli tizma tog‘lari hamda G‘o‘bdin tog‘lari bilan o‘ralgan G‘allaorol o‘zining tabiati, yeri, iqlimi, jo‘g‘rofiy davomi…

Murod Abdullayev. “Paxta ishi” anatomiyasi

Nomingni qaro degan – paxtaginam, senmisan, Lo‘ppi deya yutganim – laxtaginam, senmisan, Avaxtada bosh urgan taxtaginam, senmisan?! Faqatgina xalq yashar, faqatgina qolur xalq. Abdulla ORIPOV Mustaqillik uchun kurash tarixi istibdod zamonining eng qora kunlaridan boshlanib, XX asrning to‘qsoninchi yillari boshiga davomi…