Эва-Лиза Маннер (1921-1995)

Эва-Лиза Маннер (Eeva-Liisa Manner) 1921 йилнинг 5 декабрида Хельсинки шаҳрида туғилган. “Қизил ва қора” номли илк шеърлар тўплами 1944 йилда нашр этилган. Иккинчи жаҳон урушидан кейинги давр Финландия модерн адабиётининг йирик намояндаларидан бири саналади. Театр ва радио учун драматик асарлар ёзган. В.Шекспир, ­Льюис Кэрролл, Ҳерманн Ҳессе ва Франц Кафка асарларини она тилига бадиий маҳорат билан таржима қилган. 1995 йилнинг 7 июлида вафот этган.

БУНДА

Мендан ёлғизлик тўлқини таралар,
буталар ичига кирар шитирлаб,
югуриб қочади дарахтлар,
ҳурпайиб йўрғалар сувсарлар.
Совуқ олисларга чекинар оқшом
музликларнинг узоқ чеккаси янглиғ,
аёзда жонсиз қотар митти жониворлар,
шохларга ёпирилар фалак гумбази,
ёлғизлик дарахтдан дарахтга
кўчар тош каби.

Бепоён кенгликлар,
ҳамма томон қор.

ХИЛВАТ ЎРМОНДА

Мен – дарё бўйига келгач
сувда ўз аксин кўриб,
чўкиб кетдим деб ўйлаган
гўл буғига ўхшаб қолдим.

Ўша буғу ўз аксин
бошқа бир буғу дея
ўйлагандир эҳтимол?

Бироқ бунинг фарқи йўқ.

Фақат ўзимга ўхшашга ҳаракат қилишим зарур.
Мен ўзим тасаввур қилган одамга ўхшашга
уринишим керакмас,
мен ўзим ҳавас қилган одамга ўхшашга
уринишим керакмас,
сенга, унга ёки бошқа бировга ўхшашга
уринишим керакмас.

Ўзлигимнинг барқарор бўлиши
сув бўйида аста-секин ечинишимга,
ҳамда шахсиятимнинг либосларини
қирғоқ яқинида қолдириб,
сузиб кетишимга ўхшайди.

Нариги қирғоққа етгунча
муттасил сузишим шарт;

Бир бор элас-элас
ўзлигимнинг номаълум соясини кўрдим,
у сув бўйидан қиялаб қирғоққа чиқди,
сўнг секин ўрмон ичига кирдию
қайтмас бўлиб
йўқолиб кетди.

* * *

Сен томонга елдим, интилдим
ёй ўқи нишонга учгани мисол.
Бироқ нишон ўқни танимади ҳам.

* * *

Энди эса мусиқанг ичинда музни парчала,
Бундан математика пайдо бўлади.
Музни қиздир энди мусиқа билан.

Рус тилидан Рустам Мусурмон таржимаси