Лев Толстой. Асосий қаҳрамонларим –ҳақиқат (кундаликлардан)

1851 йил Апрель-май. Ламартин айтадики, ёзувчилар халқ адабиётини назарга илмайдилар, холбуки китобхон ўқувчилар халқ орасида кўп, ёзаётганларнинг ҳаммаси ўзи яшаётган муҳитга мослаб ёзадилар, халқнинг ичидаги маърифатга ташна одамларда эса адабиёт йўқ, халқ учун махсус ёзилмагунча бўлмайди ҳам. Мен кўп ўқувчи давоми…

Лев Толстой. Илоҳий нур (ҳикоя)

— Уни жазолаш керак! Отиб ташлаш керак! Жойи жаҳаннамда!Эркаклару аёллардан жам бўлган оломон арзу самони ларзага келтириб бақирарди. Оломоннинг олдида эса, қўллари боғланган қадди расо, бўйдор бир кимса бошини баланд кўтарганча бир-бир қадам босиб борарди. У келишган йигит эди. Шу давоми…


Мақолалар мундарижаси