Ги де Мопассан (Guy de Maupassant) – француз ёзувчиси. Адабиётга 1880 йилда шеърлар тўплами ва «Дўндиқ» новелласи билан кириб келган. У 6 роман, 18 ҳикоялар тўплами, очерк ва песалар, кўплаб мақолалар ва бошқа асарлар муаллифи.
Мопассан маънавий қашшоқ, мунофиқ кишилар образининг бутун бир силсиласини яратган («Жавоҳирот», «Оила бағрида», «Васиятнома» «Бочкача», «Иблис» ва б.).
Унинг «Дайди», «Шкаф», «Гадой» каби новеллаларида турмуш қаърига улоқтирилган нотавонлар ҳаёти тасвирланган. Муҳаббатни мол-дунёдан иборат деб билувчи, шу боис ҳар қадамда ўзини сотишга тайёр аёллар образи «Иветта», «Ҳаққоний тарих» ва бошқа асарларида маҳорат билан чизилган.
Мопассан соф муҳаббат («Ой ёғдуси», «Бахт»)ни куйлайди ва маънавий юксак оддий кишиларни қадрлайди («Симон ота», «Мартен қизалоғи»), ватанпарвар ва жасоратли инсонларни тараннум этади («Дўндиқ», «Мадмуазел Фифи», «Милон амаки»).
Унинг «Ҳаёт» (1883), «Азизим» (1885), «Монт-Ориол» (1886), «Пер ва Жан» (1887—88) каби романларида умумбашарий мавзулар, мансабпарастлар қисмати, бойлик орттиришга хуруж қилиш юксак маҳорат билан тасвирлаб берилган. «Ўлимдек кучли» (1889), «Бизнинг қалб» (1890) романларида эса психологик руҳ кучли.«Ҳаёт», «Азизим» романлари (Иброҳим Ғафуров таржимаси) ва бир қанча ҳикоялари ўзбек тилига таржима қилинган.
Вирелонида ўн беш йилдан бери бўлмаган эдим. Куз пайти немислар вайрон қилиб қилиб кетган уйини эндигина тиклай бошлаган ошнам Сервалнинг хонадонига, ўша тарафларда ов килиш учун борадиган бўлдим. Бу жойлар менга жудаям ёқарди. Ёруғ жаҳонда кўриб кўз тўймайдиган ана шунақа давоми…
«Калтакланиб сувга улоқтирилган ва сув ютиб ўлган!». Мебел қопловчи уста Леопальд Ренар айнан мана шундай айблов билан маслаҳатчилар иштирокидаги суд жараёнида тергов қилинарди. Унинг ёнгинасида асосий гувоҳлар – фалокат қурбонининг беваси Фламеш хоним, дурадгор уста – Луи Ладюро ва тунукасоз давоми…
Китобни сақлаб олинг
Одамлар уни Кўркам Сигнолес деб аташарди. Унинг асл тўлиқ исми эса Вискаунт Гонтран-Жозеф де Сигнолес эди. Сигнолес етим бўлишига қарамай, қорнини боқса етадиган даромад топар, ўз аравасини ўзи бемалол торта олади, дер эди уни билганлар. Ҳа, Сигнолеснинг чинданам омади бор давоми…
Онам (Лора де Мопассан)га…1 Ивето, (2 май 1864 йил)Онажон.Энг аълочи ўқувчиларнинг рўйхати бугун тушдан сўнг эълон қилиниши керак. Мактубни эса эрта саҳарлаб ёза бошладим.Рўйхат эрта-индин ҳам эълон қилиниши мумкин. Чунки, ректор айни дамда Руандан қайтмаган… Мен Расин2нинг китобини қўлга киритишдан давоми…
Биз нима учун қуёш чиққанида хурсанд бўламиз? Нега унинг ерни ялаётган нурлари бизга бахт улашади? Мовий осмон, атроф ям-яшил, кўзларимиз бу рангларни симириб юрагимизни бўяйди. Бахтинг ичингга сиғмасдан югуриб, сакраб, куйлагинг келади. Лекин умрбод зимистонга маҳкум қилинган кўзи ожизлар атроф давоми…
Маргарита де Терел ўлим тўшагида ётарди. У эллик олти ёшда бўлса-да, уни кўрганлар етмиш бешни урган деб ўйлашарди.У базўр нафас олар, юзлари чойшабдек оқарган, аъзойи бадани иситма ичида безгак тутгандек қалтирар, кўзлари олайиб кетган эди. Ундан олти ёш катта опаси давоми…
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Бир куни кечқурун, бундан саккиз ой муқаддам, дўстимиз Луи Р.нинг хонасига бир кеча собиқ синфдошлар йиғилдик. Пунш ичдик, чекдик, адабиёт ва рассомлик санъати ҳақида гап сотдик, одатда ёшларнинг гурунгларида айтиладиган ҳазил-мутойибалар бўлди. Бир пайт туйқусдан эшик ланг очилиб, болаликдаги бир давоми…