Tojikiston Xalq yozuvchisi, Ro‘dakiy nomidagi Davlat mukofoti sovrindori Abdulhamid Samad 1947 yil 5 avgustda Xovaling nohiyasining Shikorgoh qishlog‘ida dunyoga kelgan. 1969 yilda Tojikiston Davlat pedagogika institutini tugallagan.
“Sadoyi Sharq”, “Adabiyot va san’at”, “Farhang” kabi nashriyotlarda ishlagan, Tojikiston Yozuvchilar Ittifoqi raisining birinchi muovini vazifasida faoliyat yuritgan.
“Singan piyola”, “Bobomning oti”, “Davr kosasi”, “Maydon” kabi o‘ndan ortiq kitoblari nashr etilgan. Asarlari rus, o‘zbek va boshqa tillarga o‘girilgan.
Yigit ot ishqibozi, otlari son-sanoqsiz edi. Lekin shuncha otning ichida bodom gul rangli otiga ko‘ngil qo‘ygan, uni xotini, bolalari, yoru do‘stlari singari yaxshi ko‘rardi. U jonivor yigitning eng yaxshi yo‘ldoshi edi-da. Agar biron kun o‘sha otiga minmasdan, ko‘chada yayov yurib davomi…
… – Agar hayot bo‘lganida edi, kaftimda ko‘tarib yurardim, – keyingi kunlarda Safol odamlar orasiga qo‘shildi deguncha u gapni takrorlaydigan bo‘lib qolgandi. Shunday derdi-da, mahzun, horg‘in, yoshlangan ko‘zlarini oyog‘i tagiga tikkancha o‘zicha g‘o‘ldirardi. – Lekin qo‘ldan ketdi… Eh, agar u davomi…