Антон Антонов-Овсеенко. Жаллод мартабага интилганда (1988)

Қуйида ёзувчи Антон Антонов-Овсеенконинг «Звезда» журналида (1988 йил, 9-сон) чоп этилган И. В. Сталиннинг ишонган «одами», ҳамтовоғи, мамлакатни «халқ душманидан» халос қилиш васвасасига тушиб, оммавий қирғинни авж олдирган жаллод Бериянинг қонли кечмишига бағишланган «Жаллод мартабага интилганда» мақоласини қисқартириб босаётирмиз. «Гулистон» давоми…

Фаррух Жабборов. Ўзбекнинг жаҳонгашта эртаклари

Биринчи туртки. Қачонлардир хориж фильмини кўргандим – адашмасам, немисларники – воқеалари “Ур тўқмоқ”нинг айни ўзгинаси. Фақат очил дастурхон ўрнига “тўкин стол”, буям ўринли, ўзларидан келиб чиқишган-да. Ўхшаш адабий ҳодисалар фольк­лоршуносликни доим қизиқтириб келган, уларни изоҳлашига қараб бир неча илмий мактаблар давоми…

Элеонора Амашкевич. Кино санъатидаги асорат (1989)

Конфликтсизлик назарияси. Бу зарарли назария бошқа санъат асарларида бўлганидек, кино санъатида қам жиддий асорат қолдирди. Биз қуйида шу хусусда мулоҳазалар юритамиз. Аввало «назария» тарихи ҳақида. Совет эстетикаси, адабий танқид ва адабиётшуносликда қабул қилинган бу шартли атама, биринчи галда, замонавий воқеаларга давоми…

Сафтер Нагаев. Ижодкор боқийлиги (1990)

Жаҳондаги эллар ва элатлар сингари қримтатар халқининг ҳам қадимий маданий ва адабий мероси, нафис санъат намуналари мавжуд. Қримтатар шеъриятининг оламга машҳур намояндаси — Ошиқ Умар (Умар Абдулла ўғли) адабий мероси асрлар билан бўйлашиб, бу адабиётни оламга кўз-кўз қилиб келаяпти. Оврупо давоми…

Баҳодир Каримов. Ҳақ гапнинг хотиби ва котиби

ХХ аср ўзбек насридаги энг  эътиборли бурилиш нуқталардан бири Тоғай Мурод номи, унинг “Юлдузлар мангу ёнади”, “От кишнаган оқшом”, “Ойдинда юрган одамлар”, “Отамдан қолган далалар” каби бир қанча асарлари билан боғлиқ. Зотан, бадиий адабиётнинг бепоён, нафис сўз майдонида юраги бутун давоми…

Бердиали Имомов. Кўп қиррали санъаткор (1990)

Ғулом Зафарий ўзбек совет адабиётининг юзага келишига, унинг ҳаёт талабларига кўра давр кишиларининг маънавий эҳтиёжларини қондириш ишига муносиб ҳисса қўшган сўз санъаткорларидан биридир. Ижодини Улуғ Октябр ғалабасигача бошлаган бу адиб шеър ва пиесаларида даврнинг қолоқ томонларини, айниқса, ёшлар ҳаётида учровчи давоми…

С. Шомуродов. Зилзилашунослар (1989)

Бундан бирмунча вақт илгари Япониядан хушхабар келди: Ўзбекистон ССР Фанлар академиясининг мухбир аъзоси, Сейсмология илмий-тадқиқот институти гидрогеосейсмология лабораториясининг мудири, профессор Абдимуфти Султонхўжаев Зилзиланинг геокимёвий хабарчилари номидаги Япон уюшмасининг фахрий аъзоси қилиб сайланди. Бу фақат унинг ўзининггина эмас, айни вақтда сейсмология давоми…

Абдусаттор Жуманазар. Тириклик ёмбиси

Борлиқдаги барча мавжудот, жонзот, воқеа, жараённи Куч ҳаракатга келтиради. Усиз Борлиқ тўхтаб, қуёш музга айланарди. Усиз Борлиқнинг қиёфаси йўқ, миллат, давлат, жамият, шахс, оила, юрт, муҳаббат каби муқаддас тушунчалар ҳам дунёга келмасди. Аждодларимиз илм орқали қачонлардир бу Кучнинг нималиги, қандайлиги, давоми…

Ҳабибулла Зайниддинов. Самарқанд сайқали (1989)

…Ким неча нақшбанди ранг омез, Бўлгай ул қасрларда санъат рез. Алишер Навоий. “Сабъаи сайёр”дан Буюк ёдгорлик маскани бўлмиш қадимий Самарқандга келувчиларни ҳайратга соладиган халқ меъморчилиги ансамбли асосан Регистон ва ундаги Улуғбек мадрасаси ҳисобланади. Маълумки, Мирзо Улуғбек (Муҳаммад Тарағай) даврида, Моварауннаҳрда давоми…

Мансур Тенглашев. Маънавият тасвири (1990)

Тараққиётимизга тўғаноқ бўлаётган камчиликларга қарши кураш қатъий тус олган ҳозирги пайтда адабиёт ва унинг илмига бўлган талаб янада кучайди. Шоир ва адибларимиз эндиликда ҳаёт ҳақида янгича фикр, теранроқ мушоҳада юритмоқдалар. Инсоннинг ички дунёси, руҳий олами таҳлили улар яратган асарларда янада давоми…