I Тун яримлаб бораётган эди. Қайлардадир шошқалоқ хўрозлар бу ҳақда қичқириб ҳам бўлишди. Соғуний домла нафл намозлари, тасбеҳ ва салавотларини адо этгач, жойнамоздан туриб ташқарига йўналди. Савр осмони тиниқ эди. Гарчи табиат ҳали-замон баҳор қучоғида бўлса-да, аммо ҳаво худди ёздагидек давоми…
Дунёда ўргимчаклар учрамайдиган жойни топиш амримаҳол. Уларни денгиз сатҳида ҳам, Эверест тоғларида ҳам, ўрмону майсазорларда, ботқоқликларда, саҳрою ерости туйнукларида ҳам кўриш мумкин. Кўп одамлар ўргимчаклардан чўчишади, дарвоқе, ўргимчакларнинг баъзи турлари чиндан ҳам заҳарли. Икки туридан бошқа ҳамма ўргимчакларда заҳарли безлар давоми…
Бир корхонада ишлаётганимга ҳадемай ўн йил тўлади. Аммо ҳануз оддий ходим бўлиб юрибман. Ўзим институтни қизил, яъни имтиёзли диплом билан битказганман. У ёғини сўрасангиз, ҳали талабалик пайтимдаёқ илмий амалий анжуманларда қатнашиб, қизиқарли маърузалар билан чиқиб, келгусида эгаллайдиган мутахассислигимга оид ихтирочилик давоми…
Ғ. Саломов. — Итальянларда мақол бор: традутторе — традиторе. Бу «таржимои — хоин» дегани. З. Исомиддинов. — Бошқа бир қоида ҳам маълум: мутаржим — муаллифнииг дўсти. Хоин эмас — дўст! Гапни икки қарама-қарши қутбдан бошладик. Таржимачилик ишининг равнақига халал етказадигаи давоми…
Малан билан Миннини кўрган киши уларни ҳеч она-бола демайди, опа-сингил дейишади. Миннининг бўйи онасидан бироз баландроқ, холос. – Малан, қизинг жудаям соҳибжамол-а! – дейишарди қўни-қўшнилар. Минни шундай ажойиб қиз эдики, уни кўрсангиз худди гавҳар дейсиз! Латофатли ҳамда иффатли қиз! Малан давоми…
Санъатшунослик соҳасида оқ танли ғарб кишисининг нуқтаи назари онгсиз равишда “санъатшуноснинг нуқтаи назари” деб қабул қилинадики, бундай қараш у қадар тўғри маънога эга эмас: фақат ахлоқий ва этник сабаблар ўз моҳияти ила элитага хос бўлгани туфайлигина эмас, балки соф маънавий давоми…
Маълумки, 1984-1985 йилларга қадар жумҳуриятимиз педагоглари ҳам турғунлик йилларини бошдан кечирдилар. Педагог аҳлининг қадр-қиммати тушиб, фаолиятларида кўп ўринларда қотиб қолган услубга амал қилишга мажбур бўлдилар. Баъзан уни ҳатто педагог дейишга ҳам тил бормасди. Сабаби, юқори раҳбарлардан тортиб, то бригада, ҳатто давоми…
Алишер Навоийга қадар ўзбек тилида ижод қилган шоирлар орасида XIV аср охири, XV асрнинг биринчи ярмида яшаган Ҳофиз Хоразмий ўзининг сермаҳсул ва салмоқли адабий мероси билан ажралиб туради. У ўзбек мумтоз адабиёти тарихида маълум бўлган жанрлардан тўққизтасида баракали ижод қилган. давоми…
* * * Ёзувчининг бутун истеъдоди охир-оқибат сўз танлаши билан ўлчанади. * * * Драматик санъат мусиқага ўтган геометриядир. * * * Аёллар эркакларни буюк ишларга илҳомлантирадилар, бироқ уларни амалга оширгани вақт қолдирмайдилар. * * * Китоб – тирик жон. давоми…
Хонлар Ҳамид (Xanlar Həmid) 1954 йил Озарбайжоннинг Лерик районининг Чайруд қишлоғида туғилган. Педагогика олийгоҳини тугатиб, мактабда филолог, мактаб директори, давлат хизматчиси бўлиб ишлаган. Биринчи китоби 1990 йил чоп этилган. Қатор китоблари чоп этилан. “Авесто” китобини озар тилига ўгирган. ҒАЗАЛ Гулим, давоми…