Haydarbek Bobobekov. O‘tmish va tasvir (1989)

Xurshid Davronning «Yangi fasllarni kutib…» sarlavhali xatini «O‘zbekiston adabiyoti va san’ati» sahifasida o‘qib xursand bo‘ldim. Menga shoirning quyidagi satrlari juda yoqdi: «Faqat o‘zimizga mos narsalarnigina tarixdan yulib olib o‘rganish, oxir-oqibatda tarixni bilmaslikka, eng dahshatli chalasavodxonlikka olib keladi. Faqat to‘la haqiqatgina davomi…

Yoqubbek Yakvalxo‘jayev. Daryosini yo‘qotgan qirg‘oq (1990)

Har qanday asar kitobxonda muayyan taassurot qoldiradi. Kitobxon yozuvchi tasvirlayotgan voqealarga ishonishi yoki ishonmasligi, e’tiroz bildirishi yoki undan qoniqmasligi ham mumkin. Erkin Samandarovning «Daryosini yo‘qotgan qirg‘oq» romani shu jihatdan kitobxonda birmuncha yaxshi taassurot qoldiradi va munozarali fikrlarni uyg‘otadi, e’tirozlarga ham davomi…

Qaysi hasharot eng mechkay?

Bu savolga javob berish oson emas, sababi, bu haqda hech kim o‘ylab ko‘rmagan. Odatda yirik jonivorlar: bo‘rilar, sherlar, yo‘lbarslar ko‘p ovqat yeydi, deb o‘ylashadi. Eng mechkay hayvon ninachidir. O‘simliklar ustida taralla-bedod qilib yuruvchi zohiran bu chiroyli mavjudotning biror payt ovqatlanayotganini davomi…