Turon mamlakatining hukmdori Alp Er hoqon yolg‘iz o‘g‘li yigirma besh yoshga to‘lib, “Er” atanishi munosabati bilan yig‘ilganlarni birrov ko‘zdan kechirib, izdihom oldida qo‘l qovushtirib turgan o‘g‘liga ko‘z tikdi:– Ko‘k Tangriga shukurki, biz butun Sharqu G‘arbni o‘z atrofiga birlashtirgan oq xunlar davomi…
Kamina bir darveshfe’l rassom do‘stimdan arzon-garovga xarid qilgan ko‘rimsizgina ustaxona shahar janubida, kimlardir tiklashga kirishgan, biroq nimagadir chala-yarim qolgan qarovsiz uylar yaqinida joylashgan edi. O‘sha birodarim ham shu mavzeda tuzukroq boshpana qurish niyatida uzoq vaqt yemay-ichmay ming azobda yig‘indi, keyin davomi…
Kichik o‘g‘il Ayvon.Ustunlar vaqt o‘tishi bilan to‘q jigarrang-qoramtir tus olib, uzunasiga yorilgan. Ba’zi yoriqlarida mayda chumolilar o‘rmalashadi. Kattaroq bir yoriqqa sariq arilar in qurgan. Ular ko‘p emas, sakkizta yoki to‘qqizta. Ertalab hali havoda nam ko‘p mahali g‘uj bo‘lib turadilar, qanotlari davomi…
Bu o‘rtada kim yomon desangiz — Berdiboy yomon! Berdiboy bemehr, Berdiboy otabezori, onabezori, Berdiboy ukalarini xushlamaydi, ularga yov, ota uyidan ham qochgani qochgan — yomon-da Berdiboy! Nomi yomonga chiqqan. Azaldan. Eskilik sarqiti u. «Hoy, shoshmanglar, birodarlar, unchalik emasdir-ov, nima, enasi davomi…
Xarbiy xizmatdan qaytgan Rustam ikki oy badalida ham biror ishni ketidan tushmadi. U ishni bunday deb, bu ishni unday deb, dalada ketmon chopishga esa bo‘yni yor bermay yurganida qishlog‘iga ilon ovlovchilar ko‘noq bo‘lishdi. Shularning yumushi unga bir oz ma’qul ko‘rindi-yu, davomi…
O‘qigan xabariga ishonib-ishonolmay, Shoir, ko‘lida gazeta, bir mudtsat hayronsirab qoldi: bunga ishonmaslik — g‘irt mutaassiblik bo‘lar… Shu asno, xayolida o‘tmish bir xotirot ham g‘ujg‘on o‘ynayverib, battar dong qotdi: yopiray!.. Demak, hammasi rost ekan-da!.. Keyin, to‘shakka cho‘zilib, takroran xabarga ko‘z yugurtira davomi…
Muhabbat erini uyg‘otmoqchi bo‘lib uyga kirdi-yu, miriqib uxlayotganini ko‘rib fikridan qaytdi. Shirin uyqusini buzgisi kelmadi. Astagina stulga o‘tirdi. Baxtiyor xuddi yosh boladek pish-pish qilib beozor uxlardi. Uning orasi ochiq qalin qoshlari pirpirab qo‘yadi. Muhabbat erining qoshlariga termulib, o‘yladi: «Muncha orasi davomi…
Haligina tomchilab turgan yomg‘ir chelaklab quymoqda.Xufton yaqin: elas-elas qorong‘ilik cho‘kayotir…Qoshlari o‘rtasiga tugun tushgan Zayniddin moviy «Neksiya»sini shitob haydab borardi. Xayolida goho tim qora ko‘zlari jiqqa yoshga to‘lgan Naima gavdalanar va ko‘ksi sim-sim achishar edi.Asli sabru qarori chirigan arqon kabi nogahon davomi…
Ularni topishganiga uncha ko‘p bo‘lgani yo‘q. Charvonning qantari og‘ib, zalvorli zaminning botinidagi varaja yuzaga urib, qari kutgan yerlardan terlagan to‘riqning safisidan chikqan hovur kabi yengil bug‘ ko‘tarila boshlagan kezlarda ikkovi ikki darada yashardi. Qahraton chillasining bosh-adog‘i sovuq biror tarafga siljimadi. davomi…
— Odamda bir oz farosat bo‘lsa ekan, — miyig‘ida kulib dedi Keldiyev davradagilarga bir-bir ko‘z tashlab, televizorga imo qilgancha. — E’tibor berdinglarmi, «ne jafolar chekmadim bir bevafo dildor uchun!» deb ashula aytyapti. Aftidan, shu yigit ne jafolar chekkan kishiga o‘xshaydimi?! davomi…