Qamchibek Kenja. Baliq ovi (hikoya)

Men birinchi sinfga qatnardim. Akam yettida o‘qirdi. Otam xo‘jalik mudiri edi. Uyimizga tez-tez mehmon kelib turardi. Har safar har xil kishilar: oriq, semiz, novcha, pakana, mo‘ylovli, mo‘ylovsiz… Ularning ko‘pini tanimasam-da, o‘zimda yo‘q sevinib ketardim. Chunki mehmon kelsa, akam ikkimiz, albatta, davomi…

To‘lqin Hayit. Kampir osh (hikoya)

Hojar ona ayvon chekkasidagi taxta so‘rida muk tushgancha guruch tozalamoqda edi. Ichkari uydan chikqan o‘g‘li patila soch, ingichka mo‘ylovli Hosilmat:— Yana oshmi, momoshka! Qo‘ying, nima qilasiz… qizlar kuladi, — dedi javrab.— Tug‘ilgan kuningni eshitib, Asal dugonam bilan Mehrining tomog‘i tushadi, davomi…

Nabi Jaloliddin. Tuproq (hikoya)

Peshindan so‘ng do‘kondagi yumushlarni katta o‘g‘li va shogirdlariga qoldirib, uyiga qaytdi. Aslida uyda mo‘ljallab qo‘ygan zarur ishi ham yo‘q ediku-ya, lekin negadir ko‘ngli shuni ixtiyor etdi. Ehtimol biroz dam olgisi keldimi…Hali poyabzalini yechmasidan muslimagina xotini beozor so‘zlandi:— Siz ko‘ngilchanlik qilib davomi…