O‘z ma’ruzalari bilan ahli Ovro‘poni birqur angraytib tashlab Parijdan qaytgan ruhshunos olim janob Do‘lanov olqishu tahsinlarga ko‘milib ketdi. Turqi-tarovati gazeta sahifalariyu, teleekranlardan nari ketmay qoldi. Tanish-notanish do‘stu yoronlar bir-biridan o‘zib qutlashgani-qutlashgan.Janob Do‘lanov deganlari o‘sha ma’lumu mashhur cho‘l qo‘ynidagi 41-posyolkada tug‘ilib davomi…
1 1986 yilning kuzi edi. Universitetni tugatganmiz. O‘sha kezlarda matbuotda biror asaring chop etilsa tezda tilga tushar eding. Kaminaning “Yoshlik” jurnalining 8-sonida biryo‘la ikki hikoyasi bosilib bosar-tusarimni bilmay anchayin havolanib yurgan kunlarim. Kursdoshim Nazar Eshonqulning 10-sonda “Urush odamlari” degan qissasi davomi…
Musofirning o‘rtancha qizini Kattakonning kuchugi qopgani xabari kelganda biz qo‘rg‘on og‘zidagi qo‘lbola choyxonamizda qartabozlik bilan mashg‘ul edik.Ie, qachon? Qanday qilib? O‘sal emasmikan? Hamma taajjubda: jonivorning jag‘i bir zum tinmagan edi-ku, akillay turib ham qopar ekanmi?Hamma birdan g‘azabga mindi.
Shukur aka ham bog‘ini yaxshi ko‘rardi… Ushbu kamtarona mashqimni hikoyachiligimizning piri — rahmatli Shukur Xolmirzayev xotirasiga bag‘ishladim. Rozi bo‘lsin.Muallif U o‘rtamiyonagina yozuvchi edi. Bu endi har baloni o‘qiyverib osmonga sapchiydigan bo‘lib qolgan bizga o‘xshash «dono»larning fikri. Albatta, u Mark Tven, davomi…
Hafizalarning uyi Tuyulning chiqaverishida, Jaloyirning kiraverishida joylashganidan bu uydagilar ikkala qishloqqa ham birday edi. To‘ygami, ma’rakagami — ikkala yoqqa ham boraverishar, begonasirashmas edi. Qolaversa, bu qishloqlarning oti bo‘lak, maktabi bo‘lak, xolos, qabristoni qariyb bir-biriga ulanib ketgan.
Jimjit Qishloqqa jimjitlikni buzib o‘xshovsiz bir devona oraladi. U bir marom va bir ohangda nimalardir deb jar solar, ora-chira jinko‘chaning ikki tomonidagi pastqam uylarga va undan ham pastqam eshiklarga ko‘z tashlab, go‘yo jariga javob kutar edi.Er yuzida paydo bo‘lganidan beri davomi…
Janjal yana ertalabdan, nonushta mahalidan boshlandi.– Dadasi… – dedi zorlanib Xolnisa.Akbarali avvaliga o‘zini eshitmaganga solib ko‘rishga urindi, hatto jon-jahdi bilan gazeta o‘qiyotganday tutdi.Ammo Xolnisa bo‘sh keladigan ayollardan emas.– Dadasi… – dedi juvon bu safar sal zardali ohangda.Bo‘ron boshlanib kelayotganini anglagan davomi…
…“Shohsanam” choyxonasi shundoq katta yo‘l yoqasidagi quyuq daraxtzor orasida joylashgan. Choyxona yaqin-uzoqqa hil-hil pishib turadigan jizi bilan tanilgan. Yo‘lovchilar yoki haydovchilar masofani aytishganida aksar hollarda mo‘ljal qilib choyxonani olishardi:— “Shohsanam”gacha ikki soatlik yo‘l qoldi… — Yo bo‘lmasa: — “Shohsanam”dan chiqqanimizga davomi…
E, bu dunyoda yaxshi odamlar ham ko‘p ekan!Zoyir buni boshiga xo‘b g‘alati savdolar tushgandan so‘ng bildi!Zoyir o‘zi azaldan shunaqa edi: erkak kishi ko‘chada ko‘kragini kerib yurishi kerak deb hisoblardi. O‘ziyam shunga munosib bo‘lishga intilardi.Zoyirning yana bir aqidasi bor edi: erkak davomi…
Karimjon kabineti o‘rtasida uyoqdan-buyoqqa borib kelarkan, stol yonidagi kursida o‘ziga o‘qrayib tikilib turgan Narimonga allaqanday norozilik aralash o‘tinch bilan qarab-qarab qo‘yardi.Agar jahldan bo‘zarib ketgan Narimon sal sinchkovlik bilan razm solganida edi, ehtimolki tog‘asining nigohidagi botiniy iltijoni ham payqab olgan bo‘lardi. davomi…