Бизнинг халқимиздай тадбиркор халқ бўлмаса керак дунёда. Йилига уч марта ердан ҳосил олади, товуқ кечаси тухум қўйсин, деб электр чироқини ёғиб қўяди, симёғочга улаб. Феврал ойида томорқасини молалаб, редиска билан сабзи уруғини аралаштириб сепади. Май ойида редискани қўпориб еяверади, кейинги давоми…
Ҳозир одамга ўхшаб касал бўлишгаям қўрқасан. Касалхонага ётишинг билан хотининг орқангдан бир банка ёвғон шўрва билан ўғлингни элчи қилиб жўнатади. “Дада, аям айтди, сигир бўшалиб кетипти, битта товуқ йўқ эмиш, ишхонадан ойлигингизни беришмапти, тезроқ келаркансиз”… Бир кундан кейин хотиннинг ўзи давоми…
Дам олиш яхши нарса-да! Уфққача туташиб кетган соҳил, мовий денгиз, қуёш ҳарорати, кечқурун дискотека… мазза! Мен ана шунақа дам оладиган жойларнинг жуда кўпини биламан. Сочи, Ялта, Эвпатория, Форс кўрфази, Олтин қумлоқ, Маями-Сити… Ҳаммасини кўрганман. Харитада. Ҳар йили таътил пайтида хаританинг давоми…
Ҳаётда бир тоифа одамлар бўлади, улар камсуқум, кўзга ташланмай юришади, баъзан борлигиниям, йўғлигиниям сезмайсан. Ана шундай одамларнинг фарзандлари юлдузни бенарвон урадиган чиқиб қолса, “ў-ҳў, кесакдан ўт чиқибди-да!” -дейишади. Қишлоқимизда яшайдиган Шариф бобо ана шундай инсонлардан. Икки фарзанди унинг тамоман акси. давоми…
Қоронғуда Ғужанак бўлиб ўтиравериб, қўл-оёғим уюшиб қолган экан, ёруғ дунёга келишим билан кўзларим қамашиб, яхшилаб керишмоқчи бўлган эдим, дарҳол бешикка солишиб, қўл-оёғимни боғлаб қўйишди. Бўшатинглар, деб айтолмайман. Чинқириб йиғлаган эдим, оғзимга эмизғич солишди. Биринчи алдов шундан бошланди. Эмизғичда ҳеч нарса давоми…
Яқинда бир кино кўриб қолдим. “Я собираюс поехат в Израил, -деяпти биттаси. -Всё уже решено.” “Но вед ти не эврей?” -деяпти иккинчиси. “Да, я не эврей, но моя жизн эврейская”, -деяпти биринчиси. Шунча йил ишлаб, ўз касбидан косаси оқарган журналистни давоми…
Доимо кайф билан юрадиган одам бир куни ўзига келса, ҳувиллаган қабристонда ётган эмиш. “Кўп ичиб қўйибман-да”, -деган хаёл билан ўрнидан турибди. Қараса, сал нарироқда гўрков гўр кавлаётган экан. “Кел , шуни бир қўрқитай”, -деб ўйлапти. Бошига кийимини ниқоб қилиб, гўрковнинг давоми…
Қиш ойлар ичида энг беғубори, фасллар маликаси ҳисобланади. Ҳаммаёқ оппоқ парқу либосга бурканган – мусаффо ҳаводан тўйиб-тўйиб нафас оласан. Хайриятки, нафас олаётганинг учун пул тўламайсан, бўлмаса: “Тоза ҳавони камроқ симир, нега бунча кўп нафас оласан? Унда пулини тўла!”-деган дағдағалар бошланарди. давоми…
Одамзод охир замон ҳақида кўп чўпчаклар тўқиган. Охир замон бўлса, эр ёрилиб, Яъжуж-Маъжуж чиқиб келармиш, унинг калласи олтита, қўли ўн иккита бўлармиш, дуч келган нарсани ямлаб ютармиш, одамлар учар гиламларда учармиш, дунёнинг бу чаккасидан туриб у чаккасини кўриб турармиш. Буларнинг давоми…
Халқимизда “Фалокат оёқ остида” деган ибора бор. Бу тўғри, албатта. Кундалик ҳаётимизда шундай кутилмаган воқеалар рўй берадики, одам уни ўша заҳоти идрок қилолмайди, кейин уйига бориб, бўлган воқеани эслаб кула бошлайди, бошқаларга ҳам кула-кула бу воқеани гапириб беради. Ҳожи деган давоми…