Xonzoda begim Umar Shayx Mirzoning (1456—1494) qizi, Zahiriddin Muhammad Bobur Mirzoning opasi. U 1478 yilda Andijonda tug‘ilgan. Uning onasi—Qutlug‘ Nigor xonim Toshkent xoni Yunusxonning qizi edi. Tarixiy manbalarning shohidlik berishicha, Xonzoda begim did-farosatli, o‘tkir zehnli va aql-zakovat sohibasi bo‘lgan. Xonzoda davomi…
Gulbadan begim Zahiriddin Muhammad Boburshohning Dildor begim nomli xotinidan tug‘ilgan uchinchi qizidir. Gulbadan begim 1523 yili Kobulda tug‘ilgan. Uning onasi Dildor begimning haqiqiy ismi — Soliha Sulton begim bo‘lib, Zahiriddin Muhammad Bobur Mirzoping amakisi Sulton Mahmud Mirzoning qizi edi. Gulbadan davomi…
Nurjahon begim Hindistonda hukmronlik qilgan Boburiy shahzodalardan uchinchisi — Jahongirshoh (Salim, 1569—1627)ning ikkinchi xotinidir. Tarixiy manbalarnipg bergan ma’lumotiga ko‘ra, Nurjahon begimning haqiqiy ismi Mehriniso bo‘lib, asli kelib chiqishi Erondan edi. Uning ota-onasi yo‘qchilik oqibatida o‘z vatanidan Hnndistonga ko‘chib kelib, Akbar davomi…
Arjumand bonu taxminan 1594 yilda Mashhadda tug‘ilgan. U asli eronlik bo‘lib, bobosi va ota-onasi kambag‘allik yuzasidan Hindistonga ko‘chib kelib, Akbarshoh mulozimatiga xizmatga kiradi. 1611 yilda Arjumand bonuning ammasi Nurjahon (Mehriniso) Jahongirshohga turmushga chiqqach, Arjumand bonuning bobosi E’timod-ud Davla bosh vazirlik davomi…
Joniga to‘zim bersin-g‘ey Ovchibekning. Ne bir azoblarga dosh berib, birovlar shivir-shiviriga quloq tutadi. Kimdir pana-pastqamda turib, boshliqni yomonlaydi. “O‘lguday ochofat, jamoadagi bor narsani yulib-yulqib bitirdi. Yaqin orada qiyshayib-qingrayib turgan idora chordevoriniyam yamlab yutsa ajab emas” deydi.Bilasiz, qorovulxona gapxonaning uyasi. Ovchibek davomi…
Mahallada eng o‘qimishli odam Mirhobid. Yolg‘oni yo‘q, bemalol ishonavering. Gazeta-jurnalsiz yurganini umrida birov ko‘rmagan. Hatto buzoq sug‘orsayam bir qo‘lida paqir, bir qo‘lida gazeta.Tunov kuni Mirhobid bir o‘limdan qoldi. Mol-da, mol. Oldinga suv qo‘ygandan so‘ng xo‘rillatib ichaver, egangning qo‘lidagi gazeta bilan davomi…
Elyorga safarga jo‘nashini aytishdi. Qayerga deng? Oyto‘g‘onga! U Oyto‘g‘onni esladiyu ko‘z o‘ngidan qadrdon qishloqning shirin-sharbatli bog‘lari, qaddi dol, uzzukun yelkasidan ketmon tushmaydigan Xonimqul ota, qalbiga bitmas armon tashlab ketgan Gulsun o‘tdi.Oyto‘g‘on dasht bag‘ridan uzilgan parcha yer. Sahro ko‘ksidagi bu mo‘jaz davomi…
Ular oilada besh farzand edi – to‘rt o‘g‘il va bir qiz. To‘ng‘ichi qiz u hamisha uy ishlari bilan band, onasiga yordamchi ismi… buning ahamiyati yo‘q. O‘g‘illarning kattasi shu kech kuzda o‘n ikkiga to‘ladi. Ismi Eshmat… Undan ikki yosh kichkinaning ismi davomi…
Bu tog‘mi? Balandlikmi? Buning umuman qizig‘i yo‘q, muhim ham emas. Shu yoqqa chiqish kerak. Tamom-vassalom. Tirmashganlar ko‘p, bolalaru chollar, juvonu kampirlar, yigit-qizlarniyu asti gapirmang. Hammasi o‘sha yoqqa, nima bor u yoqda, bilmayman. Lekin men ham orta qolmay deb yuqoriga, yuqoriga davomi…
Mana, Vatan oldidagi yigitlik burchimini o‘tab kelganimga ham bir oylar bo‘ldi. Xizmatdoshlarim bilan o‘qishga kirish uchun beriladigan imtiyozni qo‘lga kiritganimizda va’dalashganday yana uch kundan so‘ng shaharda repetitornikida uchrashamiz. Mening esa sira borgim yo‘q. Sababi… To‘g‘risi, sababini bilmayman. Balki buning boisi davomi…