Нуруллоҳ Муҳаммад Рауфхон. Дунё кенг (ҳикоя)

«Ҳў, бола боқмай балога йўлиққур! Узинг тарбия кўрмагансан-да, боланг ҳам бола эмас, бало! Шилпиқлигинг етмагандай, энди болангга гап ўргатадиган бўлдингми?.. Одамларда инсоф деган савил қолмади, онасидан тортиб боласигача худо урган-а… Ҳў, эзма деган тилингга тирсаккина чиқсин! Шошмай тур ҳали, шундай давоми…

Нуруллоҳ Муҳаммад Рауфхон. Ютуқ (ҳикоя)

Ер юзида Шўрариқ деган қишлоқ бино бўлгандан бери бу ерлик биронта одам Жўравойчалик севинмаган бўлса, эҳтимол…Қишлоқ Қатронтоғ этагига ёйилган, ёнидан буралиббуралиб катта сой – Шўрариқ ўтади. Сойнинг бошланишида, ҳув тоғларнинг ичкарисида, анча бўлди, улкан сув омбори қуриляпти. Жўравой ўзининг ўн давоми…

Назар Эшонқул. Шарпа (ҳикоя)

Хонангдаги шарпани сезиб қолганингга  анча бўлди. Унинг шарпа эканига энди иймонинг комил эди. У гоҳ ғуслхонада, гоҳ китоб ўқиб ўтирганингда, гоҳ хаёл суриб ётганингда шундай ёнингда пайдо бўлар, совуқ кўзларини сенга тикиб турганини сезиб қолардинг. Дастлаб мен шундай туюлаяпти деб, давоми…

Назар Эшонқул. Истило (ҳикоя)

Сен бу дунёга халоскор ўлганкуни келган эдинг… У уч кундан бери туз тотмаган, тобора ҳолсизланар, кўнгли айнимоқда эди. Сўл хиёбондаги таъқибдан сўнг баттар тинкаси қуриб, юришга ҳам мадори қолмаган, ўпкаси куйиб кетаётгандай ачишар, гарчи таъқиб этувчиларни бир соатча олдин чалғитиб давоми…

Бармоқдаги муҳр… (адабиётшунос Абдуғафур Расулов билан суҳбат) (2011)

Ҳаёт ташвишлари билан турмуш ирмоқларида ҳар куни турфа одамларга рўбарў келамиз. Агарда буни минг йиллик маънавий бойлигимиз «Алпомиш» орқали айтсак улар орасида Қултой ҳам, Я(Ё)ртибой ҳам бор. Демак, ибрат олишимиз, ўзимизга ўрнак билишимиз керак бўлган одамохун кишилар, инсоний фазилатларни қадрлайдиган давоми…

Баҳодир Карим: “Ҳавас билан орзу ушалмайди” (2013)

Талабаликни олтинга қиёс этиш кимдан ва қачондан бошланган буни билмадим. Аммо шуниси аниқки, талабалик даврда ёшлар ибрат олиши мумкин бўлган шахслар билан руборў келар ва табиийки, уларни зимдан кўзатар экан. Камина яқину йироқда қолган талабалик кунларида буён: ўз қоматига мос давоми…

Абдумажид Азим: “Ҳамон ҳаваскорман” (2013)

Одатда одамлар қалбига яқин шеърни ўқийди, ёд олади ва такрор-такрор айтиб юради. Сизга яқин ўтмишимдан бир гап айтсам. Каминага талабалик насиб этмаган йиллари эрта саҳарда даштда қўй ҳайдарди. Бир қўлида чўпон таёғи, бирида эса увадаси чиқиб титилиб кетган, муқовасиз митти давоми…

Нурилла Чориев. Ижодкор ор-номуси (2010)

Шу юртда, шу тупроқда яшаб ўтган кўпдан-кўп улуғ зотларнинг ҳаёт йўлига, маънавий меросига кўз югуртирганимизда, ўзига хон, ўзига бек шу эл қалбига қулоқ тутганимизда аён бўладики, биз ор-номусини, шаънини тожу давлат билган зотларнинг авлодимиз. Содда ва самимий, дили тили билан давоми…

Нурилла Чориев. Йўл қараётган киши (2012)

Бошимни зўр ишга бериб қўйибмен. Чўлпон Ҳар гал она қишлоғим, ота юртим Изиллоққа бориб қайтар эканман, икки кўзим ортимда «қолади»: …боласига меҳрибон барча оналар каби энам йўлтўрвамни ҳеч кимга ишонмай ўзи ҳозирлайди, албатта, чўлпон юлдузининг шуъласига ёпиб олинган сутли нон давоми…

Нурилла Чори. Бўрон тинган кеча (ҳикоя)

Фармон тоғамга«…Жонузоқ араб сал гуппироқ одам эди. Унинг назарида, бу ёруғ дунёда атиги иккита ҳурматга лойиқ одам бор эди: бири – галатепалик раис Раим Ғайбаров, иккинчиси – қамашилик раис Норбўта Шароф».Мурод Муҳаммад Дўстнинг«Лолазор» романидан Ҳу-ув, у давронлар бошқача эди. Ҳар давоми…