Biz bugun poeziyamizda ko‘pdan uchirma bo‘lib yurib, endi dadil qanot qoqayotgan, ba’zan yiqilib tushsa ham, lekin she’riyatning baland cho‘qqilarini ko‘zlayotgan birmuncha yoshlarimizni ko‘rib quvongani yig‘ildik. Kim biladi, bu yerda kimlar o‘tiripti ekan! Hali chiqib o‘z asarlarini o‘qib beradigan yoki keyingi davomi…

Men birinchi saboqni Gogoldan olgan edim. Bundan yigirma yetti yil burun Toshkentda bolaligimdagi bir hammaktabimni uchratdim. Bu vaqtlarda men satira jurnaliga qatnashib yurgan, bitta «jiddiy» hikoya («Yosh qizlar o‘gay ota qo‘lida») yozgan, «Qizil O‘zbekiston» gazetasiga yaqindagina ishga kirgan edim. Hammaktabimning davomi…

Bir yosh yozuvchi yozgan hikoyasini menga o‘qib berib, fikrimni so‘radi. Men hikoyani ma’qullamadim, kamchiliklarini ko‘rsatdim. Yosh yozuvchi hikoyaning kamchiliklarini ko‘rsatganimga xursand bo‘ldi, lekin hozircha bosib bo‘lmaydi deganimga xafa bo‘ldi. «Siz 20 yoshingizda, adabiyotga endi qadam qo‘ygan vaqtingizda yozgan hikoyalaringiz bundan davomi…

Yaxshi yozuvchilarimizdan Said Ahmadning «Ufq» kitobi tengqurlari orasida yarqirab turibdi. Bu kitobni kitobxon boshdan-oyoq shavq bilan, hech qayerda turtinmasdan, diqqati susaymasdan, ishtahasi bo‘g‘ilmasdan o‘qib chiqadi. O‘qishlik kitob yozish, uning har sahifasini, har satrini kitobxonga manzur qilish, kitobxonni quvontirish, uning ko‘nglini davomi…