Маматқул ака – иш одами. Баракали раҳбар. Бу бараканинг сири нимада? Масъулиятда, заҳматда! Ўз касбига, Ватанига, халқига меҳрида, садоқатида. Қаерда, қайси ишга қўл урмасин, бор меҳрини бериб, ихлос билан меҳнат қилишида. Заҳматкашлиги, жонсараклиги, фидойилиги, ўзига ва қўл остидаги ходимларига ўта давоми…
Туман ҳокими Комил Қаюмов уйқудан бироз ланжроқ уйғонди. Соатга қаради: тўрт бўпти. У ҳали-ҳамон кеча оқшом вилоят ҳокими ўтказган селектор йиғилиши таъсирида эди. Ҳоким жуда куйиниб гапирди. Ҳеч кимни, ёшидан, тажрибаси ва лавозимидан қатъий назар, аямади. Талаб барчага бир хил давоми…
«Олтмиш йиллик командировка» туркумидан Бўриев чўчиб уйғонди. Онаси тушига кирибди. Оппоқ рўмол ўраган. Йўлдошга қараб турганмиш. Унинг кайфияти яхшилигини ҳам, ёмонлигини ҳам билиб бўлмасмиш. Қарашлари жиддий, қатъий. Йўлдош ҳайрон бўпти: Энам нега бундай қараяпти менга? Гапирмоқчи бўптию гапиролмас эмиш. Онаси давоми…