Kato Javaxishvili (კატო ჯავახიშვილი) — gruzin shoirasi. O‘G‘LIM Allanechuk holat. Umidsiz. Sevgi. Odat. O‘zni yo‘qotdik. Qisqa kun. Ikkimiz. So‘zsiz. Qish yechindi, latta-puttalarin oyoq ostiga tashlab. Man qilingan javobu savollar. Ko‘z yoshlar – bor yo‘g‘i Achchiq suyuqlik. Yurak yorilar necha bor, davomi…
Kote Kubaneishvili — gruzin shoiri, adabiyotshunos, tarjimon. 15 dan ortiq kitob muallifi. * * * Bolaligim shahrida mening to‘qilardi bulutlar samoviy ipdan. Bolaligim shahrida mening shu qadar yoniq yuduzlar ko‘rinar hattoki kunduzi. Bolaligim shahrida mening bodom sira gullab tugamas, xo‘roz davomi…
Andro Buachidze — gruzin shoiri. «Saba» (2005) va «PEN-marafon» (2005) adabiy tanlovlari laureati. * * * Qara, hayot bu – rutubatli bir dahliz. Faqat xira chiroq sal sirlar poygahni, Eshik va deraza oy nuri-la yolg‘iz. Qara, hayot bu – rutubatli davomi…
Besik Silibistrovich Xaranauli (ბესიკ სილიბისტროს ძე ხარანაული) ― gruzin yozuvchisi va shoir, 2010 yili adabiyot bo‘yicha Nobel mukofotiga nomzod bo‘lgan. MUHABBAT Bugun tunda keldim qoshingga, ammo sen uyingda yo‘q eding, uying ham yo‘q edi shaharda va yo‘q edi yer yuzida davomi…
* * * Dengiz sohilida yotgan ko‘zaman. Noma’lum bir sirdir – qaydan kelganim. Qorachiqda aks etgan tiniq soyaman, Tasodif kuzatgum soyalar naqshin. Men – soyaman, lek quyoshdan paydo bo‘lgan, Men ustixonsiz va yalqov, go‘yoki Men shu dengizga hayotimni ishongan, Va davomi…
* * * Inson bu: Qachonki sen loydan aqchadon yasasang odam shaklida va qovurg‘asi o‘rniga chaqa tashlash uchun qoldirsang yoriq. Inson bu: Qachonki sen loydan aqchadon yasasang odam shaklida va bozor peshtaxtasida qoldirsang sotish uchun. Inson bu: Qachonki sen loydan davomi…
* * * Eshityapsanmi og‘ir nafasni? Bu mening xonamdagi tun-xizmatkor, U shu qadar qariki, hatto tartibga rioya qilolmas taqir. Hatto u xo‘b mehnat ila o‘sdirgan arvoh ham Uning ustidan kular va so‘ziga kirmas. Pardalar ushlab qololmas derazadan tushayotgan nurni. Uning davomi…
STRASBURG OYI Omar Turmanauliga Ona ko‘kragida Tabiat in’omi Sut ketib qolar, Vatanning esa – peshonasiga bitilgan Abadiy boquvchilik. Evoh, nega axir Bizning Ona-Vatan Qonli bog‘ich bilan tang‘ib oldi ko‘ksini Etagidan bizlarni non ushog‘idak Qoqib yubordi? Mening og‘alarim va opalarim Qora davomi…