Баҳодир Қобул. Боғдагул (ҳикоя)

Дераза ортидаги аёл Ер энди кўклаётганди… Янги келинчак ҳам битта туққандан кейин шу уй энди маники экан деб ишонаркан. Унгача егани поримай, кўнгли алағда юрармиш… Тонгниям, тоғниям тумшуғи уюлгандай. Ойқорнинг ой суратлиғ қорининг қовоғидан ҳам қор ёғади. Ҳовлидаги дарахт­лар ҳам ширдайишиб серрайганча бир-бирига қош чимиргандай. Эт бўлиб этдай, ёт бўлиб ётдай эмас. давоми…

Баҳодир Қобул. Ой ёғдусидаги қорли чўққи

Дўстим, ўз фикрига эга, гапниям аччиқ-чучугини жой-жойига қўядиган ёзув­чи укаларимиздан бирининг, «Ака, сиз Илҳом Ҳасанов билан кўп бўлгансиз, ҳаётлари ҳақида жур­налга бир нарса ёзиб берсангиз, яхши бўларди, устоз мақомида бўлган…» деган таклифидан ер ё­рилмади кириб кетсанг. Айниқса, охирги жумласи. Машо­йихларимиз давоми…

Баҳодир Қобул. Авлодлар таънасига қолмайлик (1991)

Бу (турк)ларга яқин бўлиш учун энг асосий йўл уларнинг тилларида сўзлашишдир, чунки улар бу тилда сўзлашувчиларга яхши қулоқ соладилар, ўзларини яқин тутадилар, уларга зарар бермайдилар. Ҳатто ўз паноҳида турган бошқаларнинг гуноҳларини хам кечиб юборадилар. Маҳмуд Кошғарий. 1 Тилимиз учинчи бор давоми…