– Войдод, вой ўлай! Болта кўтариб келаётганмиш! Энди нима қиламиз? – Ўттизга ўрлаб қўйган жувон темир дарвозани даранглатиб ёпиб кирди-да, қўлидаги чўлтоқ супургини четга улоқтириб, катта даҳага кирган қуртдек пишиллаб ётган эрини титраб-қақшаганча уйғотишга тушди. – Войдод! Турсангиз-чи ғафлат босмай! давоми…
У тушган машина Қамчиқ довонидаги чегара назорат нуқтасига етиб келганида маълум бўлдики, тоғ йўли ёпиқ экан. Кеча туни билан қор ёққан, довонда йўлни тозалаш ишлари ҳали тугамабди. Орадан бирор соат ўтмай йўлда машиналар турнақатор бўлди, бир зумда қурут, писта, қўқонпатир, давоми…
Нафасим бўғзимга тиқилгандек бўлди. Рақибим ҳам толиққан шекилли: икковимиз бирдек ҳарсиллаб, пишқириб, каллама-калла тиралишиб қолдик. Миямда фақат бир хаёл чарх уради: қанийди ҳаммаси тезроқ тугай қолса… Пайт пойлаб, ярим қадам ортимга силтандиму кўкрагини мўлжаллаб калла қўйдим. Вой аблаҳ-эй! Ғирт тошнинг давоми…
Ҳалима Худойбердиева (1947.17.5, Боёвут тумани – 2018.17.8) — Ўзбекистон халқ шоираси (1992). Тошкент давлат университетининг журналистика факултетини тугатган (1972). «Саодат» журналида адабий ходим, бўлим мудири (1972-75), бош муҳаррир ўринбосари ва бош муҳаррир (1982-94), Ёшлар нашриётида бўлим мудири (1978-82), Ўзбекистон хотин-қизлар давоми…
-Ҳуу отаси, туринг, турақолинг энди… Олисдан таралгандай майин овозни Отаси гўё эшитмас, кўрпага бурканганча қимирламай ётарди. Шунда овоз эгаси “қаср”га оёқ томондан қўл узатиб, кўрпани силкитди: -Туринг, отаси, келиниз чойга чорлаяпти, келин қўлидан чой ичмайсизми, отаси?-А?.. Келин… – отаси аввал қўзғалди, сўнг давоми…
Жансуг Чарквиани (ჯანსუღ ჩარკვიანი) – грузин шоири. 1931 йил 30 сентябрда Тбилисида туғилган. Тбилиси давлат университетини тамомлаган (1953). Илк шеърий китоби 1959 йили “Бир кечанинг сукути” номи билан чоп этилган. 1989 йили ёзган “Ҳурлик мадҳияси” шеъри машҳур бўлган. ИЛҲОМИМГА Сен давоми…
Шрикант Верма ҳинд адабиётининг йирик вакилларидан ҳисобланади. У 1931 йил 18 сентябрда Мадхья-Прадеш штатидаги Биласпур шаҳрида туғилган. Мураккаб ва бетакрор ижодий тадрижни бошдан кечирган бу шоир, «Талваса достони» (1963 йил) шеъри билан ўқувчилар ва адабий танқидчилик эътиборига тушди. «Мажлислар уйи» давоми…
Дам олиш уйининг муҳташам емакхонаси кечки овқатга ошиқаётган хўрандалар билан аста-секин тўлмоқда эди. Курортлар ва дам олиш уйларида шундай бир эрмак бор, кечки овқат маҳали ҳамманинг кўзи кираверишдаги эшикни кузатиш билан банд бўлади: янги келганларга баҳо берилади, уларнинг кимлигию касб-кори давоми…
Ўрмон жимжит, фақат дарахтларга тушаётган қорнинг аста шитирлаши эшитилди. Бу енгилгина қуруқ қор кундузи ёға бошлаб, шох-бутоқларга муз момиғини тўкиб, ўтларнинг хазон бўлган япроқларига кумуш парда ташлаб, йўлларга катта, оппоқ ва юмшоқ гилам ёйиб, бу дарахт денгизининг бениҳоя сукутини қуюқлаштирмоқда давоми…
Жаҳон ахборот воситалари 2013 йилги адабиёт бўйича Нобел мукофоти канадалик адиба Элис Манро(Аlice Мunro)га берилгани ҳақида хабар тарқатганда бу деярли барча учун кутилмаган янгилик бўлди. Негаки, Нобел қўмитаси остонасида унга нисбатан анча машҳур Харуки Мураками ва Салмон Рушди каби адиблар давоми…