Ҳазрат Алишер Навоий меросининг жаҳон маданияти тарихидаги ўрнини ҳаққоний баҳолаш учун энг аввало у яратган асарларнинг жаҳон тилларига қилинган таржималари тарихини синчиклаб ўрганиш лозим. Дарвоқе, ўтган асрда таниқли адабиётшунос олимлар Н.И.Конрад, Е.Э.Бертельс, В.М.Жирмунский, А.К.Боровков, В.Зоҳидов, Ҳ.Сулаймонов, Ғ.Каримов, Н.Маллаев, А.Рустамов, А.Қаюмов давоми…
Олимлар орасида Заҳириддин Муҳаммад Бобурнинг она томонидан мўғул қавмига мансублиги тўғрисида турли-туман фикр-мулоҳазалар мавжуд. Ҳатто Бобурийларнинг Ҳиндистондаги ҳукумронлик даври ғарбда “Буюк мўғуллар империяси” (“Империя великих монголов”) деб аталиши бунга ёрқин мисол. Кейинги пайтда “бобурийлар сулоласи” атамаси илмий муомалага киритилганига қарамай, давоми…
Ким кўрубдур, эй кўнгул, аҳли жаҳондин яхшилиғ? Кимки, ондин яхши йўқ, кўз тутма ондин яхшилиғ! Гар замонни нафй қилсам, айб қилма, эй рафиқ, Кўрмадим ҳаргиз, нетайин, бу замондин яхшилиғ! Дилраболардин ёмонлиқ келди маҳзун кўнглума, Келмади жонимға ҳеч ороми жондин яхшилиғ. давоми…
Халқимизнинг улуғ фарзанди, шоир ва олим, атоқли давлат арбоби Заҳириддин Муҳаммад Бобур (1483-1530) гўзал ғазал ва рубоийлар, “Бобурнома”, “Мубаййин” номли фиқҳга доир шеърий қўлланма ҳамда таржималардан ташқари, илмий асарлар ҳам яратган. Унинг ҳарб иши ва мусиқага оид асарлари ҳозирча топилмаган давоми…
Чархнинг мен кўрмаган жабру жафоси қолдиму?! Хаста кўнглим чекмаган дарду балоси қолдиму?! Мени хор этти-ю қилди муддаини парвариш, Даҳри дунпарварнинг ўзга муддаоси қолдиму?! Мени ўлтурду жафои жавр бирла ул қуёш, Эмди тургузмак учун меҳру вафоси қолдиму?! Ошиқ ўлғоч кўрдим ўлимни давоми…
Хазон яфроғи янглиғ гул юзунг ҳажрида сарғардим, Кўруб раҳм айлагил, эй лола руҳ, бу чеҳраи зардим. Сен, эй гул, қўймадинг саркашлигингни сарвдек ҳаргиз, Аёғингға тушуб, барги хазондек мунча ёлбордим. Латофат гулшанида гул киби сен сабзу хуррам қол, Мен арчи даҳр давоми…
Ҳар кимки вафо қилса вафо топгусидур, Ҳар кимки жафо қилса жафо топгусидур, Яхши киши ёмонлиғ кўрмагай ҳаргиз, Ҳар кимки ёмон бўлса жазо топгусидур! Заҳириддин Муҳаммад Бобур
Агарчи сенсизин сабр айламак, эй ёр, мушкилдур, Сенинг бирла чиқишмоғлиқ доғи бисёр мушкилдур. Мизожинг нозику сен — тунду, мен — бир беадаб телба, Санга холимни қилмоқ, эй пари, изҳор мушкилдур. Не осиғ нолаю фарёд хоболуд бахтимдин, Бу унлар бирла чун давоми…
Бисмиллоҳир роҳманир роҳийм. «Қуръон» сўзи араб тилида «Қироат» маъносини англатади. Қуръон Ислом динининг муқаддас китоби сифатида маълум. Уламолар бу илоҳий китобни таърифлаб: «Қуръон Оллоҳнинг мўъжиза каломи бўлиб, Муҳаммад алайҳиссаломга ваҳий орқали тушган, тиловати ибодат ҳисобланувчи китобдур», дейдилар. Мазкур таърифдаги «мўъжиза» давоми…
Муҳаммад Раҳимхон Соний Феруз – буюк давлат арбоби, атоқли шоир, маданият ва санъат ҳомийси, маърифатпарвар. Ферузнинг Хоразм хони сифатидаги фаолияти Ватанимиз тарихининг энг мураккаб ва зиддиятли даврига тўғри келди. Марказий Осиё Русия истибдоди гирдобига тушган бу даврда у давлатни ниҳоятда давоми…