“Ismlar osmondan enadi…”. Har safar Ozod aka haqida o‘ylaganda ushbu hikmat yodga kelaveradi. Ustoz bir umr ozod fikr bilan ozod shaxs sifatida yashadi. Olimning yozgan asarlari, adabiy-ilmiy muloqotlarda, o‘zaro suhbatlarda aytgan fikrlari shunday deyishga asos beradi. Ozod Sharafiddinov muayyan qolipga davomi…
TOPIB QO‘YILGAN NOM Mirpo‘lat Mirzoning ilk piyesasi — «Qachon tong otadi?» Sayramdagi viloyat drama teatrida qo‘yiladigan bo‘ldi. Muallif spektakl ko‘rigiga ijodkor do‘stlaridan Yoqubjon Xo‘jaberdiyev bilan kaminani taklif etdi. Biz ko‘rikdan bir kun oldin spektaklning hal qiluvchi repetitsiyasiga yetib bordik. Tomoshadan davomi…
Adib hayoti jurnalistika bilan chambarchas bog‘liq: dastlab «Yosh leninchi» (hozirgi «Turkiston»), «Qizil O‘zbekiston» (hozirgi «O‘zbekiston ovozi») gazetalarida ishlagan, «Sharq yulduzi», «Guliston» jurnallariga bosh muharrirlik qilgan, «O‘zbekiston adabiyoti va san’ati»ni shakllantirgan, Yozuvchilar uyushmasiga kotib bo‘lgan. Oltmish yillik ijodiy faoliyati davomida o‘n davomi…
1988, № 1 | 1988, № 2 | 1988, № 3 | 1988, № 4 | 1988, № 5 | 1988, № 6 | 1988, № 7 | 1988, № 8 | 1988, № 9 | 1988, № 10 | davomi…
Yoshlik — 1988, № 1 Yoshlik — 1988, № 2 Yoshlik — 1988, № 3 Yoshlik — 1988, № 4 Yoshlik — 1988, № 5 Yoshlik — 1988, № 6 Yoshlik — 1988, № 7 Yoshlik — 1988, № 8 davomi…
Atoqli munaqqid Ozod Sharafiddinov adabiyotshunoslik maydoniga o‘tgan asrning elliginchi yillarida kirib keldi. Bu xususda, ulug‘ yozuvchi Abdulla Qahhorning ushbu so‘zlarini eslash joizdir: “Ozod Sharafiddinov adabiyot ilmiga, aniqroq qilib aytganda, adabiy tanqidchilikka yonib kirdi va hozirgacha mana shu fazilatni saqlab qoldi”. davomi…
– Ahmad aka, o‘zbek nasrining bugungi mavqei haqida gaplashsak. Yaxshi bilasiz, o‘tgan asrning 90-yillarigacha kimdir biror qissa yozsa mashhur bo‘lib ketar edi. Ne tongki, o‘shalarning ayrimlarinigina bugun yodga olamiz. Ikki yil burun Yozuvchilar uyushmasi yig‘inida jonkuyar mutaxassislardan biri Mustaqillik yillarida davomi…
Xatirchi tumanida tug‘ilganman. Ikki akam va singlim bor edi. Maktabga olti yoshimda bordim. Muallimlar hali kichkinasan, kelgusi yil kelasan, desalar rosa yig‘laganman, ahvolimni ko‘rib mayli, o‘qiyversin, deyishgan. Har bir harf, kitob menga mo‘jiza kabi tuyulardi. She’rlarni jonu dilim bilan yod davomi…
Mening kitobga, badiiy ijodga mehr qo‘yishimga rahmatli onam Bahriniso sababchi bo‘lganlar. Onamning aytishicha, ota tomonidan besh avlodi Buxorodagi Mir Arab madrasasida tahsil olgan ekanlar. Jumladan, onamning bobosi Abdurahim domla va otasi Muhammadrahim bobom ham shu madrasada o‘qishgan. Katta bobom Abdurahim davomi…
Esimni tanibmanki, ko‘nglimda ajib tuyg‘ularning shirin g‘alayonini his etaman. Murg‘ak paytlarim tomda onam yonida o‘ltirib, oyga, yulduzlarga termulganlarim yodimda. O‘sha paytlarda qishlog‘imizdagi ko‘pchilik oilalar yozning dimiqqan kechalarida o‘zlarining tuproq tomlariga chiqib yotishardi. Hovlimiz qirg‘og‘ida rayhonlar va turfa gullar gurkirab-yashnardi. Ularning davomi…