Сўфилардан бири халқнинг ўзига эътибор бермоғи учун бошидаги саллани улкан қилиб ўради; ичини бўз бўлаклари билан тўлдирди. Табиийки, бу ҳайбатли саллани кўрганлар, ичида анча газлама бўлса керак, деб ўйлардилар.Сўфи бир кун мадрасага кетаётганда ўғри саллани олиб қочди. Сўфи ортидан бақирди:— давоми…
Лайлининг ишқи билан ёниб юрган Мажнунга бир хабар етказишади:— Лайли саҳарда бу қишлоқтан анави қишлоққа кетяпти. Мажнун вақт йўқотмасдан ортидан тушса, унга этади, тезда ҳаракат қилсин…Мажнун туясини ҳозирлаб йўлга тушди. Туянинг янги туғилган бир бўталоғи бор эди. Онасига етолмасдан орқада давоми…
Султон Маҳмуд Ғазнавий бир кун овга чиқди. Йўлда бир оҳуни кўрди ва орқасидан от чоптирди. Оҳу тоғларни, водийларни.ошиб борарди. Султон Маҳмуд оҳунинг изидан қолмади. Баногоҳ Туркман қишлоғига етиб борди. Терга ботган эди. Бир эшикни тақиллатди, эшикни очган кўркам йигитдан сув давоми…
Фақир, соддадил бир одамнинг яхши қўчқори бор эди. Қўчқорининг бўйнига арқон боғлаб етаклаб кетаётган эди. Айёр ўғри унинг изига тушди ва арқонни кесиб, қўчқорни олиб кетди. Қуруқ арқонни судраётган одам тўхтаб орқасига қаради, қўчқори йўқ. Қайғуриб “Қўчқорим қаерда?” дея тўрт давоми…
Чўлда фақир бир саҳройи хотини билан бирга яшар экан. Бир куни кечаси хотини:— Барча камбағаллик ва жафони биз чекнпмиз, бошқалар умрини роҳатда ўтказмоқда. Фақат биз фақирмиз.— Нонимиз йўқ, бошқа озуқаларимиз ҳам кам. Кўзамиз йўқ, сувимиз эса кўз ёш. Кундузи кийимимиз давоми…
Бир савдогар уйида овози ёқимли, гапирадиган, қувноқ тўгиқушни парвариш қилар ва у билан кўнглини ёзарди.Бир куни тижорат учун Ҳиндистонга йўл тадоригини кўрибди. Уйдагиларнинг ҳар биридан алоҳида алоҳида: “Айтинглар Ҳиндистондан сизга нималар олиб келайин? Нима хоҳлайсиз?” деб сўрабди. Ҳар ким ўз давоми…
Кимсасиз ўрмонда ҳайбатли бир арслон яшар эди. Ўрмондаги барча ҳайвонлар ундан безор бўлибди. Бундай ҳаёт кечиришдан қутулиш учун чора излашибди. Ўйлаб ўйлаб, арслонга элчи жўнатишибди. Элчи:— Эй ўрмонлар қироли арслон… Ҳар кун орамиздан биримизни тутиб емоқтасан. Бунга норозилигимиз йўқ; шу давоми…
Маҳаллада бир одам қазо қилибди, жасади тобутга солиниб, мозорга олиб кетиларкан, тобутнинг орқасидан бир бола ҳам йиғлаб, ҳам бақириб:— Отажоним, сизни қаерга олиб кетишяпти? Сизни тупроққа кўммоқчилар, оҳ отажоним, бу ер шундай қоронғу ва тор бир жойки, бу ерда на давоми…
Ўрмонда айиқни катта бир бўғма илон бўғар, белидан ўраб олиб сиқарди. Айиқ эса жон ҳолатда бақирарди. Шу пайт ўтиб кетаётган ўтинчи айиқ ҳолини кўрди ва тезлик билан қиличини чиқариб, илонни иккига бўлиб ташлади. Шундай қилиб, ўтинчи айиқни ўлимдан қутқариб қолди.Айиқ давоми…
Боғбон боғига учта ўғри кирганини кўриб қолди. Буларнинг бири халққа фатво берадиган фақиҳ (олим), иккинчиси пайғамбар авлодидан эканини айтувчи бир зот,учинчиси эса шайхга кўп йиллар мурид бўлган сўфи эди. Боғбон ўзича ўйлади. Ҳозир буларни тутиб эплаб бўлмайди, куч бирликта. Яхшиси, давоми…