Абдулла Қаҳҳор. Анор (ҳикоя)
Уйлар тўла нон, оч-наҳорим болам, Ариқлар тўла сув, ташнаи зорим болам. Ўтмишдан Туробжон эшикдан ҳовлиқиб кирар экан, қалами яктагининг енги зулфинга илиниб тирсаккача йиртилди. Унинг шашти қайтди. Жўхори туяётган хотини унинг қўлидаги тугунчани кўриб, келисопни келининг устига қўя чопди. Кели давоми…