— Qorbobo qayerda?— O‘rmonda.(Jiyanlarimning suhbatidan) Hovlimiz Kuytan tog‘ining archazor yonbag‘rida bo‘lib, tevaragi pastak devor bilan o‘ralgandi. Lekin, ayvondan turib qarasangiz, devorlar ko‘rinmaydi: daraxtlar shunaqa qalin. Bu daraxtlar orasida bir tup archa ham bor edi.Men shu hovlida to‘rt faslni kuzatib, to‘rt davomi…

1966 yil 26 aprel, tong. (Shingil novellalar) * * * Devor yiqilgan. Guvalalar hovli sahniga dumalab ketgan. Yer to‘xtab-to‘xtab titrayapti. Er o‘rik tagida cho‘nqayib o‘tiripti. Xotin daraxt tanasiga suyanib turipti.— Tezroq to‘xtasamidi, — dedi er ensasi qotib. — O‘n birda davomi…

Tashqarida yomg‘ir quyar, magazin ichida namiqqan tuz va sovun hidi anqir edi. Eshik og‘zida turgan sovxoz direktori To‘rayev:— Sel kelar-ov, — dedi. Peshtaxta ortida turgan mudir bo‘ynini cho‘zib, soyni ko‘rmoqchi bo‘ldi.Ko‘cha yoqasiga kelib, bir mashina to‘xtadi. Kabinadan militsioner tushdi. U davomi…

Vosit nimjon, yalqov va xayolparast bola edi. Madaniy-oqartuv bilim yurtini tamom qilganidan keyin shaharda qoldi. «Shahar haqiqati» gazetasida korrektor bo‘lib ishlay boshladi. U olti oy o‘tmay kvartirasini almashtirar, bunga goh o‘zi sababchi bo‘lsa — ijara haqini vaqtida to‘lolmasa, goh uy davomi…

O‘sha tog‘ safaridan so‘ng menda shunday bir fikr paydo bo‘lgan edi: «Endi birovga yoqaman deb hech urinmayman. Yo‘qolsin xushomadgo‘ylik!»Bir kuni — o‘shanda qish edi — bozor oqshomi dars tayyorlab bo‘lib, deraza yonida turgandim. Tashqarida shitirlab qipikday quruq qor yog‘ar, ayvon davomi…

Azim tabiatan ko‘ngli bo‘sh, ta’sirchan yigit. Lekin, besh yil shaharda yashab qoldi: shahar odamlariga xos ishchanlik, vaqtini tejash, sovuqqonlik va bir qadar takabburlik paydo bo‘ldi unda.Azim har yili qishloqqa borganida, izidan Ismat yetib kelar, u, albatta, quchoq ochib talpinar, Azim davomi…

Choyxonani bekitib qaytayotgan Qalandar aka ovchi o‘rtog‘i Hoshim akaning chorbog‘i yonidan o‘tayotib, uning baland darvozasi qiya ochiq ekanini ko‘rdi va yakka kift bo‘lib ichkariga kirdi. Oyoq uchida yurib, supaga yaqin bordi. Uy muyulishidan mo‘ralagan edi, oldiginasida, supurgi yonida g‘ujanak bo‘lib davomi…

(Voqeiy hikoya) Avgust oyining oxiri. Yozuvchi Safo Said bilan Boysun tog‘lariga safar qilib, Do‘g‘oba qishlog‘ining orqasidagi yantoqzorda adashib qoldik. Adashishga men sababchi bo‘ldim. Uch-to‘rt yildan beri u yerlarda bo‘lmagan edim. Yo‘l o‘zgarib ketgan ekan. Izimizga qaytdik.Oyog‘imiz ostida yong‘oq barglari g‘ijirlaydi. davomi…

Tog‘dan qaytib kelayotgan edik. Men, yana uchta oshnam. Hammamiz eshakdamiz. Ola Chopon qishlog‘iga kirdik. Odamlari yangi yerlarga ko‘chib ketib, uylari huvillab qolgan. Tomlari buzilib, yog‘ochlari ham tashib ketilgan. Mol o‘tmaydigan balandlikdagi devorlari ham nuragan, bog‘ ichidagi olma va tog‘olchalar esa davomi…

Er — Qismatulla ta’sirchan, sho‘x edi. Xotin — Hikmatoy sovuqqon, xotirjam ham andak qo‘polroq edi. Lekin ular bir-birini yaxshi ko‘rar, shuning uchun tabiatlaridagi bu har xillikni sezmas edilar, go‘yo ular shundoq tug‘ilganlaru shundoq bo‘lishlari lozim edi.Bir kuni bular bir ziyofatda davomi…