O‘lmas Umarbekov. Mening o‘g‘ilbola jiyanim (hikoya)
Uni birinchi marta sakkiz yilcha burun ko‘rdim. Hali chilla kirmagan yoz kunlarining biri edi. Nonushtadan so‘ng odatim bo‘yicha o‘z xonamga o‘tib, yozuv stoli yoniga endi o‘tiray, deb turganimda, temir darvozamizni kimdir taqillatib qoldi.— Hozir! — hovliga tushib ovoz berdim.Ammo taqillatayotgan davomi…