Нодир Норматов. Бир куни чумоли бўлиб… (ҳикоя)

«Сиз нега касалхонада ётибсиз», дейсизми? Дўхтирлар ошқозонинг заҳарланган дейишди. Нега, қандай қилиб — ҳайронман. Очиғини айтганда, мен табиатан зиёфатлардан қочиб, нафсига қаноат қилиб юрадиганларданман. Ўша куни бор-йўғи бир бўлак қотган нон еган эдим. Балки, ўша, гиёҳи беҳиштни кидираман деб, бўлак давоми…

Нурали Қобул. Каптарлар қайтмаган тун (ҳикоя)

Кампир ҳар куни эрталаб тонг ёришмасдан уйғонади. Шу кунга эсон-омон етказгани учун худога шукрона айтиб, катта дока рўмолини узоқ ўрайди. Сирланган челакнинг қолган-қутган сувини ҳовлига сепиб, юз-қўлини ювади-да, бир неча бурда нон олиб булоққа тушади. Юз-қўлини яна қайта ювгач, тушини давоми…

Мурод Тиллаев. Қўлқоп (ҳикоя)

Кимки комил бўлмагай ғафлат анга, Ғафлати илми хирад подош этур. Кимки жоҳил бўлмагай ҳикмат анга, Илми ҳам бир кун жаҳолат фош этур.Жалолиддин Румий. Троллейбус навбатдаги бекатда чайқалиб тўхтади. Йўловчилар бирин-кетин туша бошладилар. Шу пайт олдинги эшик ёнида қўлига бир парча давоми…

Эркин Усмон. Тхарад (ҳикоя)

«Ана шу йўл ёқалаб бораверсанг, бир дарахтга дуч келасан. Ёдингда тут, у оддий дарахт эмас»«Ўзбек халқ эртаклари»дан. Намозшомга яқин ҳаво айниди.Кўк юзини яғир, увада булутлар қоплаб, кучли шамол турди. Дов-дарахтлар титраб-қақшаб, йўлкалар майда-чуйда шох-шаббалару баргу хазонларга тўлди. Қаердадир, ёпилмай қолган давоми…

Алишер Ибодинов. Бир томчи ёш (ҳикоя)

— Ҳамманинг келини абитта ўтири-иб кашта тикса, меники китобга термилади! «Олима-да!» — Қудаси Қурбон кампирнинг маъракада катта-кичикка эшиттириб ва атайин унга тегизиб шангиллаши Собира холага оғир ботди. Атрофида ўтирган бир-икки кампир лабини қимтиди. Қўшниси Пайзи отин унинг тиззасига қўлини босиб: давоми…

Орзиқул Эргаш. Дала ўртасидаги дарахт (ҳикоя)

Тўртовлон Кўксой бўйидаги шийпонда, улкан чорпояда давра қурганмиз.Тагимизда чўғдай кўрпачалар, биқинимизда пар ёстиқлар. Шийпон атрофи сув сепилган, ёғ тушса ялагундай топ-тоза, саришта. Гулрайҳонлар ҳиди ҳов этакдаги шамшодлар остидан кўтарилиб ҳавога сингиётган кабобнинг хуш бўйига аралашиб димоққа урилади. Ўша шамшодлар тагида давоми…

Жумақул Қурбонов. Қоракўз (ҳикоя)

Чўлдаги хўжаликка юк олиб борган Анвар тушдан сўнг шаҳарга қайтиш учун катта йўлга чиқди. Эрталабданоқ гоҳ тиниб, гоҳ тўхтаб ёғаётган куз ёмғири анча кучайган, ҳали-бери тинадиганга ҳам ўхшамасди.Анвар ҳаво айниган шундай кезлари ўзи ёқтирган қўшиқни хиргойи қилиб, бир маромда юришга давоми…

Хайриддин Султонов. Дунёнинг сири (ҳикоя)

— Шунақа… Ер юзида тўрт миллиард одамга етган ҳаво менга етмайди… Бу гапни у ҳазиллашиб айтди. Аммо Қундуз унинг сўз оҳангидаги пинҳоний надоматни илғади… Зах ва бўёқ ҳиди анқиб турган каталакдек қироатхона совуқ эди. Йигит юпунгина плашга ўраниб креслога чўккан, давоми…

Ашурали Жўраев. Ғусса (ҳикоя)

Беш ойдирки, Роҳила каллаи саҳарлаб туради. Аввал кўрган узуқ-юлуқ тушини эсламоқчи бўлади. Лекин эслолмайди. Сўнг тўзғиган, ок толалари кун сайин кўпайиб бораётган сочларини тузатади. Кейин ёнгинасида пишиллаб ухлаб ётган, юзлари кир-чир болаларига термуладию юраги эзилиб кетади. Чуқур хўрсиниб, эрталабки нонуштага давоми…

Жўра Фозил. Боғ (ҳикоя)

Атрофи баланд пахса девор билан ўралган колхоз боғи шунчалар гўзал ва сирли эдики, бу сўлим гўша билан боғлиқ воқеалар болалигимнинг энг ёрқин хотираси бўлиб ҳамон тушларимга киради.Боғ қанчалик ғаройиб бўлса, асли исми Фармон бобо, лекин негадир ҳамма Амаки деб атайдиган давоми…