Uning bobosini Ziyod attor deyishardi. Uylari qishloqning teparog‘ida, suvga yaqin joylashgandi. Lekin ular dehqonchilik bilan shug‘ullanmasdi. Ziyod attor faqatgina mollarini shahardan opkelib, ustiga ustamasini qo‘yib, qishloqning odamiga sotib, ro‘zg‘orini tebratgan. Ziyod attor bolalarni yaxshi ko‘radi. Ularga holva, mayiz, parvarda va davomi…

Uning orziqishlari uzoqqa cho‘zilmadi. Kutilmaganda otasi qazo qildi. Oila birdaniga sarosimaga tushib qoldi. Otasining marosimlarini o‘tkazdi. Uning xayoli parishon edi. O‘ylardiki, otasi uzoqroq safarga ketgan, erta indin eshikdan kirib keladi. Keyin bolalar uning ustiga o‘zini otishadi. Ota esa ularni erkalab davomi…

Oston karvon mehmonxonasida yonboshlab yotganida kampiri sekingina kirdi-da, poygakka o‘tirdi.-Dasturxon opkirsinmi?-Yo‘q, kerakmas, kampir, – dedi Oston karvon.-Balki, choy icharsiz? -Mayli, damlab kel-chi, – dedi Karvon.-Halima, hov qiz, otangga choy opkel, – deya kampir uydan turib ovoz beradi.-Mardondan xabar bormi? – davomi…

Har doimgidek ertalab ishga keldim. Hamxonalar salomlashib, obu-havo, narxu navodan biroz gaplashdik. So‘ng hamma o‘z ishi bilan ovora bo‘lib ketdi. Tushlikka yaqin Olimjon degan hamkasbimiz xonaga kirib keldi. Rahbarimiz undan nega ishga kechikib kelayotganini so‘rashga chog‘lanib turganida, Olimjonning o‘zi gap davomi…

Vohid bilan Norbuvi bu bolasining tug‘ilishidan tashvish tortmadi. Chaqaloqqa Oyro‘zi kampir doyalik qildi. Bola osongina tug‘ildi. Bolalar suyunchiga yugurib ketishdi… Chaqaloqqa ism tanlash unchalik qiyin kechmadi. Unga ashur oyida tug‘ilganligini hisobga olib, Ashur deya ism qo‘yishdi. Qulog‘iga mulla Misr azon davomi…

U kamgap va kamsuqum odam edi. Birov bilan unchalik ham chiqishib ketishi qiyin ediki, buning uchun u ezilardi. Yoshligi ham mana ko‘z ochib yumgunicha o‘tib ketdi. Endi faqatgina xotira qoldi. Xotiraki, juda sodda va oddiy edi. Ertalab turardi. Choyini ichar- davomi…

Xabar keldi. Emishki, Hamro boboning kampiri qazo qilibdi. Ertaga peshin mahali chiqarishar ekan. Po‘lat azonlab yo‘lga otlandi.Hamro bobo uning otasi bilan oshno edi.Qiyomatli do‘st bo‘lishgan. Po‘latning otasi qazo qilganidan keyin ham bu oilalar o‘rtasida bordi-keldi uzilmadi. To‘y-ma’rakalarda ikki tomon bir-birlarini davomi…

Uning tug‘ilishi oila uchun va boshqa qarindoshlar orasida ham unchalik diqqattortar voqea bo‘lmadi. U ayni kunlar zabtiga olib keladigan palla – javzoning oxirlarida dunyoga keldi. Unga Mohitob kampir doyalik qildi. Tug‘ilish oson kechdi. O‘ziyam og‘ir va vazmin edi. Kindigini kesayotganida davomi…

Xurram cho‘ponning iti – Olapar suruvning ortidan yura olmay qoldi. Olapar yotoqlay boshladi. Kechga tomon egasi itini chaylaga qamab, yana qo‘ylarini soyga yoyib yubordi. Xurram qishloq va xo‘jalikning qo‘ylarini boqib yuradi. Uning oyog‘ini opalari yoshligida beshikka noto‘g‘ri belaganligidan qiyshiq qilib davomi…

“Qayerdadir bir xatolikka yo‘l qo‘yganman. Shuning hisobidan omadim yurishmayotgan bo‘lsa kerak, – deb xayol surardi u. – Balki menga shunday tuyulayotgandir. Aslida men bekamiko‘st insonman. Bundan tashqari, o‘zimga razm solsam, hamma a’zolarim joyida. Soch, qosh, ko‘z, burun, og‘iz, tish, bo‘yin, davomi…