Ommaviy axborot vositalarida qizlarning kiyinish madaniyati haqidagi ko‘p va xo‘p yozildi. Bu chiqishlarning ta’sir doirasi nechog‘lik bo‘lmoqda, bilmadigu bizni qizlarimizning ma’naviy dunyoqarashga oid yana bir jihat o‘ziga tortdi. Aslida bu to‘g‘rida yozish ham biroz noqulay. Shunday bo‘lsa-da, matbuot nashrlarini kundan-kun davomi…
Aziz hamqishloqlarim hurmati va otamning yorqin xotirasiga bag‘ishlayman 1 Oftob hali qiyomga yetmagan edi. Tog‘ yonbag‘ridagi haydalib, tekislab qo‘yilgan yer tomondan hofizning yakka nolishi qishloq osmoniga arang-arang o‘rlardi. Bu tepalikdan Sholon, Qal’acha va Chashmador qishloqlari, ekin yerlari va yam-yashil bog‘lari davomi…
Zokir namozshom chog‘i qo‘ylarini qamab uyga kirarkan, ichkarida o‘tirgan ota-onasining suhbati kulog‘iga chalindi. Tushundi: gap o‘zi haqida bormoqda.— Yo‘q, — derdi otasi. — Ertaga qishloqdagilar falonchi o‘g‘lini boqolmay, ko‘chaga gadoylikka chiqaribdi, deyishlarini istamayman.— Voy, gadoylik nimasi. Ochliqdan chiqayotgani yo‘q-ku! Bu davomi…
Institutda o‘qib yurgan kezlarim bir jo‘ram bo‘lardi. Juda qadrdon emasdigu, har qalay, boshqa bolalarga sira o‘xshamasdi. Ba’zi yozgan narsalarimni unga ko‘rsatsam, xuddi buyuk munaqqiddek fikrlarini aytardi. Shuning uchun ham ba’zi bir injiqliklariga qaramay, uni o‘zimdan uzoqlashtirmasdim. Yotoqxonada birga turardik. Uning davomi…
Auditoriya talabalar bilan to‘la, kimdir konspekt to‘ldirish, kimdir qo‘l telefoni bilan gaplashish, yana kimlardir uch-to‘rtta bo‘lib hangomalashish bilan band.Kirish uchun qo‘ng‘iroq chalinganiga o‘n daqiqadan oshyaptiki, hali Asloniy deganlaridan darak yo‘q. Joyimga o‘tirib, darsni takrorlash, imtihonlar vaqtida yanada baholarni oshirish ilinjida davomi…
Bobotoqqa poda haydab ketayotuvdik. Manzilga yetmasimizdan kun bota boshladi. Quyosh qizg‘ish tus oldi. Osmon toqidagi parqu bulutlar nimpushti rangga kirdi. Tog‘ning g‘adir-budir cho‘qqilari, bepoyon adir hamda etakda sochilib yotgan qishloqlar ustida shafaq bijirladi. Quyosh osmonni tark etdi, biroq qutb qonga davomi…
Shirq-shirq…Shirq-shirq, shirq-shirq… Abdurahmonning ixtiyori qo‘ldan ketdi. U qabristonda turib, mozorlarni suratga olayotgandi. Yuragida milt etgan nur yo‘q. Najotni nimadan kutishni ham bilmaydi. Ko‘zyoshlari necha karra yuzini yuvdi. Tong otguncha qancha yostiqlar yosh tomchilaridan ivib ketdi. Yuragiga iztiroblar dunyosidan quvur ochilgandek davomi…
Xolmat qassob yolg‘iz odam. Tom ma’noda yolg‘iz. Yolg‘iz odamlar ikki toifaga bo‘linadi: birinchi toifasi yolg‘izlanib qolgan odamlar. Ular o‘ta qaysar bo‘ladilar. Odamlar ularning so‘zini qonun o‘rnida qabul qilishi kerakdek go‘yo. Bu to‘g‘rimi yo noto‘g‘rimi, ularga farqi yo‘q. Agar hammasi o‘zlari davomi…
Agar Oni unutsa banda oni,Tirik ermas agarchi bo‘lsa joni.So‘fi Olloyor Yer sayyorasida nimalar bo‘lmaydi. Ha, o‘limdan qo‘rqqan umr ko‘rmas.Qancha umrim qoldi? Bilmayman. Bilib ham nima qilaman? Menga farqi bormi? Yana bir ogohlantirish signali kelsa, tamom, o‘laman. Hisobimda qancha pul borligini davomi…
Kun sovuq edi… Qahraton qishning qotil qilichi – ayozbobo tinimsiz izzillar, yuz, aft-angorni bir tilib o‘tardi. Ne umid bilanki yo‘lga otlandim. Manzil unchalik olis emas – azim Kentga. Ilm istab yurgandan keyin vaqtdan unmli foydalanmoq maqsadida bir-ikki xujjatlarimni qo‘l papkamga davomi…