Ishi o‘ngidan kelib yurgan kartina galereyasi egasi Eduard Lorillard, yumshoqkursiga yastangancha qotma gavdasini cho‘zib, oyog‘ini stolga qo‘ydi-da, jiringlayotgan go‘shakni oldi. Uning xayolchan nigohi chiroyli buyumni, asl Vayoming nefritidan sayqallab yasalgan to‘q-yashil tuxumni silayotgan chap qo‘lida edi.– Gazetalarni o‘qigandirsiz? – deb davomi…
Jo‘ka daraxtining ostida boshini quyi solgancha buzoqchalarining arqonini ushlab yaltirbosh bolakay o‘tiribdi. Yoshovsiragan ko‘zlarini loy-balchiq qotib qolgan yalang oyoqlariga tikib o‘y suryapti: “Bu chol dadamning xuddi o‘zi! Oppoq sochlari… Qop-qora qoshlari… Keng burni… Chiroyli ko‘zlari… Ovoziyam mayin, shirali… Ko‘zimni yumib davomi…
Bert to‘qqiz yarimda barga kirgan payti Jorjiya u yerda yo‘q edi. Bert hech narsa gapirmadi, faqat peshtaxta yoniga o‘tib, bir finjon qahva bilan brendi buyurdi.U chorakta kam o‘nda belgilangan o‘n besh daqiqa o‘tirib turish uchun pianino yonidan joy oldi. Jorjiya davomi…
Abulholid Muhammad ibn Ahmad ibn Muhammad ibn Rushd (mana shu uzun ism oxir-oqibat Averroes bo‘lgunga qadar Benraist va Avenris, hatto Aben-Rassad va Filius Rosadis kabi evrilishlarni boshdan kechirgan ko‘yi asrlar davomida takrorlanib keldi) “Tahafut-ul-Tahafut” (“Tugatilishning Tugatilishi”) tazkirasining o‘n birinchi bobini–fors davomi…
Bir kuni eski oshnam Murakami bilan birga sayr qilib yurgan edim.Murakami birdaniga Saseboda yashaydigan singlisini aniq tasodifan eslab, gapirib qoldi.– Yaqinda Tiekodan xat keldi. Senga salom aytibdi.– Tieko-san sog‘-salomatmi?– Ha, keyingi paytlari ancha yaxshi bo‘lib ketdi. Tokioda yashagan vaqtlari asablari davomi…
Doktor Jeymison ayni tush payti Londonga yetib keldi. Shaharga eltuvchi barcha yo‘llar esa ertalabki soat 6 dayoq bekilgan edi. Odatda bo‘lganidek, yosh qirolning taxtga o‘tirish, ya’ni toj kiyish kunida odamlar marosim boshlanishidan bir kun oldin qirol korteji o‘tadigan butun yo‘l davomi…
1. Jilletta 1612 yil adog‘idagi ayozli dekabr tongida engil-boshi yupungina yigitcha Parijning Katta Avgustinchilar ko‘chasida joylashgan bir uy oldida taraddudlanib nari-beri borib kelardi. Ilk bor sevib qolgan-u, ammo ma’shuqasiga dil izhori qilmoqqa botinolmagan bo‘zboladek rosa ko‘cha tepkilagach, u nihoyat, ostona davomi…
Qiziq, nima uchun xuddi ota-onamiz oldidagidek o‘qituvchilarimiz oldida ham o‘zimizni doim aybdor his etamiz? Maktab davrida ro‘y bergan voqealarni deb emas, yo‘q, keyingi hayotimiz uchun ham… * * * Beshinchi sinfga men 1948 yili borganman. Yana ham aniqroq aytadigan bo‘lsam: davomi…
I Mart oyining yigirma beshinchi kuni favqulodda g‘aroyib hodisa ro‘y berdi. Voznesensk ko‘chasida yashovchi sartarosh Ivan Yakovlevich (uning familiyasini biror kimsa bilmasdi, hatto sartaroshxona eshigidagi yuziga sovun ko‘pigi surtilgan janob tasviri tushirilgan hamda “harom qondan xalos etadi” degan yozuv bitilgan davomi…
Hozir “olma pish, og‘zimga tush” deb o‘tiradigan zamon emas. Kecha ish qidirib ikki joyga uchrashdim, ammo keyingi idoraning xo‘jayini menga boshdan-oyoq uzoq razm solib chiqqanida, to‘g‘risi… adoi tamom bo‘ldim.Ba’zan shunaqa bo‘ladiki, ishdan bo‘shatsalar parvo qilmaysiz, qaytanga yengil tortasiz, o‘zingizni qafasdan davomi…