Biri qora soqol, chorpahil, orqasidan qaraganda oyoqlari o‘zgalarnikidan ancha pastdan boshlanganday ko‘rinadi; ikkinchisi esa, daroz, ozg‘in va tayoqday to‘g‘ri, siyrak to‘q sarig‘ soqolli ikki soldat o‘zining kimdan bo‘lganini bilmaydigan bir daydini uyezd shahariga haydab boradi. Birinchisi tartaqaylab, tevarak-atrofga alanglab, goh davomi…
Kichkinagina N. shahridagi g‘aznaga qarashli sariq uyda har kuni uyezd boshqarmasi, sudlar hay’ati, dehqonlar tashkiloti, ovqatlanish idorasi, harbiylar va boshqa bir muncha muassasalar navbatma-navbat majlis o‘tkazib turishadi. Kuzning bulutli kunlaridan birida, okrug sudining sayyor hay’ati shu uyda ish ko‘rmoqda edi. davomi…
Ruhoniylardan chiqqan mayda yer egasi Yevgraf Ivanovich Shiryayev (uning marhum otasi Ioan hazratga general xotini Kuvshinnikova 102 desyatina yerni in’om qilgan edi) burchakdagi dashshuda qo‘l yuvmoqda. Odatdagidek uning ko‘rinishi sertashvish, qovog‘i soliq, soqoli taralmagan. — Shu ham havo bo‘ldi-yu! — davomi…
«Birodaron Kulikin manufakturasi» hisobidan ochilgan fabrika maktabining o‘qituvchisi Fedor Lukich Sisoyev tantanali ziyofatga borishga tayyorlanmoqda. Fabrika direktsiyasi har yili imtihon tugagandan keyin ziyofat berar va unda: xalq maktablari inspektori, imtihon vaqtida hozir bo‘lganlar va fabrika ma’muriyati qatnashar edi. Bu ziyofat, davomi…
Kunlardan bir kun, xor artistkasi hali yoshroq, qo‘hlikroq, ovozi ham o‘tkirroq paytlarda uning jazmani Nikolay Petrovich Kolpakov artistka bog‘ida savat kursida o‘tirar edi. Havo obdon issiq va dim edi. Kolpakov hozirgina ovqatlandi va bir shisha yomon portveyn ichib oldi, tabiati davomi…
Go‘zal Vanda yoki pasportida yozilishicha hurmatli grajdanka Nastasya Kanavkina, kasalxonadan shifolanib chiqqandan keyin, ilgarilari hech boshiga tushmagan mushkul ahvolda: boshpanasiz, qo‘lida bir tiyinsiz qoldi. Nima qilsin? Dastavval u qarz beradigan kassaga ravona bo‘ldi va u yerda bittagina qimmatbaho narsasi — davomi…
O‘zini insofli va muruvvatli kishi, deb yuruvchi N. gubernasidagi xalq maktabining direktori, Fedor Petrovich bir kuni idorasida o‘qituvchi Vremenskiyni qabul qildi. — Yo‘q, janob Vremenskiy, — dedi u, — iste’fo berishingiz zarur. Bu tovushingiz bilan o‘qituvchilik qilib bo‘lmaydi. Ha, aytmoqchi, davomi…
Mahkamaning dehqonlar ishi yuzasidan doimiy a’zosi bo‘lgan, o‘ttiz yoshlarga kirgan yosh Kunin Peterburgdan o‘z qishlog‘i Borisovoga qaytib kelishi bilanoq, Sinkovo qishloq ruhoniysi Yakov Smirnov hazratga otliq kishi yubortirdi. Besh soatdan keyin Yakov hazrat yetib keldi. Kulin uni dahlizda qarshi olib: davomi…
Erdan hali qor arimagan, ko‘ngil esa, bahorni tusab qolgan. Agar siz bir vaqtlar og‘ir betob bo‘lib tuzalgan bo‘lsangiz, sog‘ayganingizdan keyin ruhingiz yengil tortganini bilasiz, shunday paytda noma’lum tuyg‘u-hislardan kishi hayron qoladi va hech bir sababsiz jilmayadi. Aftidan, tabiat ham shu davomi…
Men S. uyezdida yashagan vaqtimda, Dubov qishlog‘i polizlariga tez-tez borib turardim, ko‘pincha u yerda sabzavotchi Savva Stukach, qisqa qilib aytganda Savka oldiga kelib turardim. Bu polizlar mening eng sevgan va «asosiy» baliq ovlash joyim edi. U yerga jo‘nayotganda uyga qaysi davomi…