DARS Kuzning yomg‘irli kunlaridan birida Milliy universitetimiz qoshidagi Oliy adabiyot kursi talabalariga dars o‘tishim kerakligini aytib qolishdi.— Bormasangiz bo‘lmaydi, planga kiritib qo‘yganmiz, shoirlik, she’riyat haqida, tajribangiz to‘g‘risida o‘rtoqlashsangiz, talabalar kutishadi, — dedi ularning «o‘nboshi»si, ozg‘in qoramtir shoir yigit.Men hazillashgandek bo‘ldim:— davomi…
Qodiriy nasri haqida ko‘p va xo‘b yozilgan. Lekin uning shoir sifatidagi salohiyati tadqiq etilgan emas. To‘g‘ri, u turkum she’rlar, dostonlar yoki she’riy to‘plamlar yaratmagan. Biroq, o‘rgansa, o‘qisa arziydigan she’riy meros qoldirgani aniq. Yaqingacha uning bor-yo‘g‘i “To‘y”, “Ahvolimiz” va “Millatimga bir davomi…
XVI asr ikkinchi yarmi — XVII asr birinchi yarmida yashab, ijod etgan zamonasining benazir farzandi — samarqandlik shoir va adabiyotshunos Mutribiyning fors tilida bitilgan “Tazkirat ush-shuaro” va “Nusxayi zeboiy Jahongir” nomli tazkiralari to‘g‘risida dunyo olimlari ko‘plab fikrlar bildirganlar. Bu nodir davomi…
Bu voqea 1979 yilning may oyida ro‘y bergandi. O‘sha kunlari men sayyohlar guruhi tarkibida Barselonada edim. Bir-ikki yil avval Franko vafot etib, Ispaniya uning 23 yillik istibdodidan qutulib, ozodlikka chiqqandi. Sayyohlar guruhimizning tashrifi Franko hukmronligi davrida mamlakatlar o‘rtasida uzilib qolgan davomi…
“Oralaringda Sa’dulla Qosimovni bilgan bormi?” Mening bu savolimga hozirgi yoshlar yelka qisib javob beradi. Keksaroq odamlarning ham ko‘pchiligi “Yo‘q, bilmaymiz” deydi. Faqat ahyon-ahyondagina bitta-yarim munkillagan, lekin qiyofasidan bir zamonlar ziyolilar toifasiga mansubligi sezilib turadigan qariya: “Qulog‘imga chalingandek bo‘lgan edi, lekin davomi…
Ettinchi qavatda yashab turgan Sadir uyini sotdi-yu to‘qqizinchi qavatdagi Hikmatulla domlaning tinchi buzildi. U uy oldi-sotdisidan bezillab qolgan. Sotib olgan odam albatta ta’mir qiladi. Gulqog‘ozlarni ko‘chiradimi, devor bo‘yoqlarini qiradimi yoki eshikni ko‘chirib tashlab, eng so‘nggi, g‘aroyib qulflar o‘rnatilgan va temirdan davomi…
«KABOBNI OLIB KEL» Marhum jurnalist Xolbek Yodgorov oshxo‘rlikni yaxshi ko‘rardi. U «Qizil O‘zbekiston»da ishlagan 50-yillarda mehnat ta’tiliga chiqqan yoki xizmat safariga borib kelgan xodimlarning choyxonada osh qilishi an’anaga aylangan edi.Bir kuni tahririyat xodimlaridan besh-olti kishi ravoqda turganida Xolbek aka Sulton davomi…
Saksoninchi yillarning oxirlari edi.Sahro oxir-oqibat baribir yana sahroga aylanadi, degan gapda haqiqat unsurlari bor shekilli, keyingi yillarda cho‘lning qoq kindigiga joylashgan qishlog‘imizdan fayz ketdi. Bu narsa avvalo hosildorlik pasayib ketganida ko‘rindi. Keyin esa gurkirab o‘sib turgan daraxtlar asta-sekin so‘la boshladi. davomi…
BIROVNING PO‘STINI Bir odam teatrga tushdi. Tomoshaning yarmiga borganda zerikdi. Bir tarafdan zal sovuq, uning ustiga sahnada o‘ynalayotgan voqea ham bachkana edi. Ketgisi keldi. Pastga tushdi. Kiyimxonaga borib, po‘stinini so‘radi. Kiyim beruvchi unga yaltoqlanib boqdi. — Ie, ketopsizmi, akamullo? Shundaychin davomi…
Ey, gulim, Ko‘zlarga yoshlar to‘lgandaSoyamiz qo‘shilgan damlarni eslang!Shavkat RAHMON … U yuzini ters o‘girdi.— Nimaga keldingiz? Nafasi siqilib, butun vujudi bo‘g‘riqqan, yuz tomirlarigacha taranglashib, tobora qorayib borayotgan daryo toshlaridek zaxali, o‘ydim-chuqur yuzi endi burungidek qoyatoshni eslatmas; musavvir yurtdoshi chizgan polotnodan davomi…