Деразадан тушиб турган қуёш нури кесак қисган қовундек чўзинчоқ бошни ялтиратиб, хонани янада нурафшон қилиб турарди. Деразага қарама-қарши ўтирган бўлим мудири Каром Саломов эшикнинг амиркон этикдек «ғарч» этган товушидан хаёли бўлинди. Эшикдан мўралаган кишининг чеҳраси таниш бўлса керак, ялтироқ бошини давоми…
Келинининг аломат феъли бор — ҳуши тоблаган кунлари, ҳе йўқ-бе йўқ, бирдан тушлик кўтариб келиб қолади. Сўнг эса, шу гапни иддао йўсинида такрор этади: «Иккитагина сомсага қорнингиз тўяди. Шу иссиқда овора бўлишим шартмиди». Қайнонаси Эшқулнинг сомсасидан емаслигини яхши билади. Билгани давоми…
Ўғил уйлантириш тараддудида юрган Абдураззоқ ака кечки пайт чойхонада улфатлари билан «қиттак-қиттак» дори қилиб, уйига келди. Келишини кутиб, кўзи тўрт бўлиб турган хотини Шарофатхон:— Бу айрони ачимаган эркакдан дод дегим келади-да! — дея койиб берди. — Тинчликми, хоним? — деди давоми…
Ёқуб тўрам калласини салгина бошқача ишлатган эди, ҳаётида тубдан бурилиш юз берди: киссаси пул кўрди, рўзғорига барака кирди, номи маҳалла-кўйнинг оғзига тушди, ҳаммасидан ҳам, бегоналар тугул, уйидаги бола-чақаларигача унинг иззат-ҳурматини жойига қўядиган бўлишди! Тилидан ҳам, дилидан ҳам “Етказганига шукр” тушмайди-ю, давоми…
Ҳар доимгидай, ғалабанинг эгаси кўп бўлди. Дўстовуллик Эшимқул калнинг тўнғич ўғли шаҳарда ка-атта амалдор бўлгани хушхабари қишлоққа етиб келар-келмас, Холиқулнинг болалигида тиришқоқ бўлганини билганлару ҳов ўша замонлар, яъни болакай қишлоқ мактабида ўқиб юрган чоғларидаёқ уни тўғри йўлга солган, бугунги мартабага давоми…
Сиз аёлни заифа дедингизми? Сўзингизни қайтиб олинг. Бу борада бироз ўйлаб гапиришга тўғри келади. Йўқ, мен уларни шахсий ҳимоямга олмоқчи эмасман. Чунки улар менинг ҳимоямга зор эмас. Аммо шунга қарамай, гапингизни қайтиб олишингизга тўғри келади. Нега дейсизми?Тебса-тебранмас, дунёни сув босса, давоми…
У ўзбекчани билмасди, “Ўткан кунлар”ни ўқимаган эди. Шу боис, милтиқни ўқлаётганида ҳам, нишонга тўғрилаётганида ҳам қўли қалтирамади.Оламдаги бирон-бир миллатга на ўчли, на меҳрли бўлган музасаб бешотар тирик нишонга ҳиссиз бақрайди. Тирик нишон: “Сенга гинам йўқ, ишингни бажаравер”, дегандек унга бегидир давоми…
Шарвонбининг дарвозахонаси нақ интернетнинг ўзи. Нафақат шаҳар ва вилоят, балки бутун мамлакат, ҳатто жаҳон миқёсидаги янгиликлар ҳам шу марказдан тарқалади. Шарвонби хонтахтани дарвоза остонасига қўйиб, савдони бошлаши билан бекорчи қўшни хотинлар ҳам гўшт ҳидини сезган аридек бирин-кетин инларидан чиқиб, шу давоми…
— Қизи бор уйнинг дарвозасини шоҳ ҳам, гадо ҳам тақиллатаркан, ўргилай овсин, яхши ният билан қулчиликка келдик.— Хуш келибсизлар, қадамларингизга ҳасанот, қани, ичкарига марҳамат…Семиз баданларини янада бўрттириб турган тор атлас кўйлакли аёллар чўғдай гиламлар тўшалиб, янги кўрпачалар солинган, уларнинг келиши давоми…
Таниқли адибга вилоятдан хат келди. Унда бир одам ижодга қаттиқ берилгани, кўпдан қоғоз қоралаб келаётган бўлса-да, ёзганлари матбуот юзини кўрмаётганидан нолибди. “Сиз асарни қандай ёзасиз, шуни хат орқали билдирсангиз. Ё бўлмаса, бевосита маслаҳат олиш учун ҳузурингизга борсаммикин”, дебди. Ёзган нарсаларидан давоми…