– Ahmad aka, o‘zbek nasrining bugungi mavqei haqida gaplashsak. Yaxshi bilasiz, o‘tgan asrning 90-yillarigacha kimdir biror qissa yozsa mashhur bo‘lib ketar edi. Ne tongki, o‘shalarning ayrimlarinigina bugun yodga olamiz. Ikki yil burun Yozuvchilar uyushmasi yig‘inida jonkuyar mutaxassislardan biri Mustaqillik yillarida davomi…
– Murod aka, suhbatimizni adabiyotdan boshlasak. Yangi asarlaringiz ko‘rinmay qolganiga ham ancha bo‘ldi…– Odamzod ko‘p narsani ko‘rib-bilib boravergani sayin yozishi ancha qiyinlasharkan. Avval yozganlarim ham, endi yozadiganim ham mayda, arzimas bo‘lib ko‘rinaveradi – shunisi yomon. Balki bunga yoshlik g‘ayrati, avvalgi davomi…
Xatirchi tumanida tug‘ilganman. Ikki akam va singlim bor edi. Maktabga olti yoshimda bordim. Muallimlar hali kichkinasan, kelgusi yil kelasan, desalar rosa yig‘laganman, ahvolimni ko‘rib mayli, o‘qiyversin, deyishgan. Har bir harf, kitob menga mo‘jiza kabi tuyulardi. She’rlarni jonu dilim bilan yod davomi…
– Erkin aka, hozirgi adabiy jarayonga munosabatingiz qanday? Adabiyotimizning bugungi darajasi sizni qanoatlantiradimi? Bir kitobxon sifatida, abadiyotga daxldorlik da’vosidagi adabiyot ramzlar ortiga yashirinib ish ko‘rishga zo‘r bermayaptimikan, degan xavotir bor menda. Goho san’at voqelikni real tasvirlashdan qo‘rqqani uchun mavhumlikka yuz davomi…
– Odamiyat jannatdan quvilgandan beri o‘zining mohiyatini axtaradi. Bu izlanish esa unga hayot, zavqu shavq va halovat beradi. Inson o‘zini anglash yo‘lida ko‘p sharafli yo‘llarni bosib o‘tdi. Zamon tili bilan aytganda yuksak taraqqiyotga, tsivilizatsiyaga erishdi. Lekin… bilasizmi, insoniyat muammolarining ko‘lami davomi…
Bu voqea sodir bo‘lgan paytda, qizcha endigina o‘n yoshga to‘lgan edi. O‘sha kezlarda u maktab hovlisida va yo‘laklarda bolalar orasida shodumon yugurib yurardi. Yosh bolalarning sho‘xliklarini biroz tartibga solish uchun o‘qituvchilar yuqori sinf o‘quv-chilaridan navbatchilar tayinlaydigan bo‘lishdi. Yuqori sinf o‘quvchilari davomi…
2007 yilda u 80 yoshga to‘ldi. O‘sha yili Lotin Amerikasi va Ispaniyada «Markes yili» deb e’lon qilindi. «Yolg‘izlikning yuz yili» romanining yubiley nashri esa 500 ming nusxada bosilib chiqdi. Hammasi bo‘lib kitob 30 million nusxada chop etilgan. 2008 yilda uning davomi…
To‘rt o‘g‘ildan so‘ng tug‘ilgan qizaloqning o‘rni boshqacha bo‘larkan. Buning ustiga, qorachadan kelgan, kipriklari uzun-uzun, ko‘zlari chaqnab turadigan Madina go‘dakligidan otasiga mehribon bo‘lib o‘sdi. Qizaloq ikki yasharligidayoq onasini shosha-pisha emar, so‘ng emaklab bo‘lsa ham otasining bag‘riga yetib olardi. Ishdan har qancha davomi…
* * * O‘zbekovullik Tirkash cho‘ponning kenja o‘g‘li Damin kutilmaganda mashhur bo‘lib ketdi. Bolalar u haqida to‘lib-toshib gapirishardi. Ammo kattalar ishonqiramay bosh chayqashdi. Zahargina tili bilan ovulda tanilgan Berkin muallim esa ochiqdan-ochiq istehzoga o‘tdi.– Qarqunoqdan bulbul chiqmaydi, birodarlar, – dedi. davomi…
Ming to‘qqiz yuz oltmish sakkizinchi yilning aprel oyi edi. O‘sh viloyat gazetasida xizmat qilardim. Odatdagi ish kunlarining birida muharririmiz kaminani yo‘qlatib qoldi. Xonaga kirsam, divanda Odil aka o‘tirardi. Unga qadar ustozning qator hikoyalarini o‘qigan, Toshkentda bir necha marta ko‘rgan bo‘lishimga davomi…