Dunyo go‘zal, xayollar esa uni yanada go‘zal qilarkan. Eh-he, bu mo‘tabar boshga kapalak misol ohista kelib qo‘nadigan cheksiz xayollar yigitlik chog‘laringda ko‘ngil qo‘ygan sohibjamol haqida, o‘sha qora qosh, qora ko‘z jononga bo‘lgan otashin muhabbating haqida bo‘lsa-chi, oh-oh, bu go‘zal dunyo davomi…
Mulla Moyliboyning kenjasi Shodiqul shaharda yashaydi. O‘qitgan o‘qituvchilari: «Bu bola odam bo‘lmaydi, g‘irt chalasavod!» deyishardi. Yo‘q, binoyiday… Hafta-o‘n kunda, ayniqsa bayram, hayit kunlari «inomarka» mashinasini «bip-bip»latib kelib, qishloqdoshlarning ko‘zini o‘ynatib ketadi. «Nima ish qilasan shaharda?» deb so‘raganlarga ko‘krak kerib: «Biznes!» davomi…
O‘tgan asrning oltmishinchi yillarida viloyat partiya qo‘mitalari ikkiga: sanoat va qishloq xo‘jalik partiya qo‘mitalariga, bo‘lingan edi.Viloyatning nufuzli idorasiga boshini durra bilan bog‘lab olgan ayol kelibdi. Eshikbonlar undan kelishining maqsadini so‘rashipti.— Obko‘mga arzim bor, — depti ayol.— Qaysi obko‘mga?— Obko‘mga-da!— Hozir davomi…
Bahodirjon degan hazilkash ulfatimiz bor. «Eshon aka» deb hazillashib yuramiz. Bir gal paxta yig‘im-terimiga chiqishganda brigada boshlig‘i depti:— Mana shu traktorchimiz ja-a yaxshi yigit-u, kelin bilan oralari chatoq bo‘lib qolib, sal xafa bo‘lib yuripti-da. Eshon aka, bir duo qiling, zora davomi…
Asab kasalliklari shifokori huzuriga xotinini olib kelgan kishi hasratini to‘kib solib yordam so‘radi. Shifokor bemorni ko‘zdan kechirar ekan savol berdi:— O‘zi parrandachilik mahsuloti, ranggi oq narsa nima?— Tosh,— dedi bemor.— Mana shunaqa ahvol, — dedi er xo‘rsinib.— Tovug‘ingiz tuqqan narsa, davomi…
«Bo‘ston» jamoa xo‘jaligiga televideniyedan dehqonlar haqida ko‘rsatuv tayyorlash uchun kelishdi.Xo‘jalikda yer bilan tillashadigan kishilar ko‘p ekan. Ular orasidan bir kam yetmish yoshli Xo‘javoy mirobni tanlashdi. Yoshiga nisbatan epchil va chaqqon bu qoramag‘iz odam andak asabiy ekan, «Yo‘q, kinoga tushmayman, men davomi…
Yangi rusumdagi qora «Neksiya» kasalxona darvozasi yoniga kelib to‘xtadi. Qorovulxona ichkarisidan turib ochiladigan temir darvoza berk edi. Ichkarida bamaylixotir choy ichayotgan qorovul mashina haydovchisining «darvozani oching», degandek ketma-ket chalgan signaliga hatto e’tibor ham bermadi. Shundan so‘ng «Neksiya»ning orqa eshigidan o‘rta davomi…
Qurbon qassob xastaxona palatasida bilagiga boshini qo‘yganicha mudrayotgandi, mushuk tirnagandek eshik qitirladi. Bemor hushyor tortdi. «Kim ko‘rgani keldiykin? Kattasi bo‘lsa, shartta ochib.. Yoki supraqoqdisimikin? Kim kelsa ham durust bo‘ldi. Qorin ochib tatalayotgandi…» — Kim u? Kir-kiraver…Eshik tabaqasi qiya ochilib, oldin davomi…
Shahar yo‘l boshqarmasining boshlig‘i Halim Xalilovich endigina ishdan qaytib kelgandi hamki, telefon jiringladi.— Eshitaman!Go‘shakdan kimningdir yig‘loqi ovozi eshitildi:— Yaxshimisiz xo‘jayin. Falokat yuz berdi, rasvo bo‘lamiz endi. Kattaning otasi qazo qilibdi.Bu gapdan Halim Xalilovichning jahli chiqdi. O‘lsa hokimning otasi o‘libdi. Bu davomi…
Ishdan qaytayotib pochta qutisidagi allaqanday qog‘ozga ko‘zim tushdi. Olib qarasam — «Xabarnoma». Unda katta summa olishim bildirilgan edi. Suyunib ketdim. Negaki keyingi vaqtlarda qarzga botib, siqilib yurgan edim. To‘rtinchi qavatga qanday ko‘tarilganimni bilmayman. Eshikni ochgan xotinimga nuqul tirjayaman. — Namuncha, davomi…