Қадим замонда бир савдогарнинг эрка ўғли бор экан. Бола отаси ҳаёт вақтида уйдаги яхши-яхши нарсаларни кўчага чиқариб, ўзининг дўстларига берар, уларни кунда зиёфат қилиб юрар экан. Қазо ажал ўқини отиб, савдогарни олиб кетибди. Ҳовлида савдогарнинг кўча кезар ўғли онаси билан давоми…

Бир чол бор экан. Унинг учта ўғли бор экан. Бир кун чол ўлибди. Чолдан болаларига учта нарса: кели, келисоп, нарвонча қолибди. Катта ўғли, келини, ўртанчаси келисопни, кичиги нарвончани олибди. Кичик ўғил нарвончани кўтариб етти кунлик йўлга тушибди. Бир жойга борса, давоми…

Бир подшо бор экан, унинг биттаю битта ўғли бор экан. У ёшлигидаи бировга қўшилмас, ҳеч ким билан гаплашмас экан. Катта бўлиб, балоғатга етгач, ёш йигитлар билан далаю даштга чиқиб, ов қилиб юрадиган бўлибди. Кунлардан бир кун подшо тўрт юз қурандозни давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, бир чол билан кампир бор экан. Уларнинг турмуши жуда ҳам хароб экан. Бир вақтга келиб чол билан кампир уч кун оч қолибди. Кампир очлигига чидолмай, қўшнисиникига чиқиб, қорнини тўйғазиб эри эсига тушиб, бир бурда давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир камбағал одам бор экан. Пешонасида биттагина уйи бўлиб, у ҳам қулаб тушган экан. Камбағал кўп машаққатлар билан қайтадан уй солибди. Томига бордон ёпиб, ярмини тупроқ билан бостиргандан кейин қолган ярмини ёпишга давоми…

Мен ўзим андижонликман. Ёшим ўн еттига етганда отам: «Ёшинг етиб, белинг қотди, ўғлим, овқатингни ўзинг ўтказишга қодирсан», деб мени шу шаҳардаги бир бойга хизматга берди. Тақдирга тан бериб бойнинг эшигида эртадан-кечгача тинмай хизмат қила бошладим. Бир кун кечаси уйғониб қарасам, давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан. Наврўз қароқчи деган бир ўғри бор экан. Наврўз қароқчи ўғриликка шундай берилиб кетган эканки, агар бирор кеча, бирон бир нарсани ўғирлай олмай қолса қўшнисининг косовини уғирлаб чиқар экан. Қанчалик ўғрилик қилмасин, барибир қорни нонга давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир шаҳарда бир чол билан кампир бор экан. Уларнинг Маматбой деган битта-ю битта ўғли бор экан.Кампирнинг ота мерос бир ҳовлиси бор экан. Чол-кампир бу ҳовлини уч юз тиллага сотишибди ва маслаҳатлашиб ўғлини давоми…

Бор экан, йўқ экан, оч экан, тўқ экан, қадим замонда, Бухоро шаҳрида Хондархон деган подшо ўтган экан. Подшонинг вазирлари ичида Қосим жаллод деган бир вазир бор экан. Подшо унинг сўзини эътиборга олар экан.Муҳаммаджон деган бир йигит орзу-ҳавас билан бир бойнинг давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир подшо бўлган экан. Унинг ёмон бир хотини бор экан. Ўзи туғмас экан, подшо бошқа хотин олай деса қўймас экан. Қитмир, бадкирдор экан. Юзи оқ бўлса ҳам ичи қора экан, ундан кўпларнинг давоми…