Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир мамлакатнинг подшоси бор экан. Унинг хазинасига ўғри тушибди. Подшонинг ясовуллари ўғрини қўлга туширишибди. Подшонинг буйруғи билан ўғрини ўн беш йилга зиндонбанд қилишибди.Кунлардан бир куни ўғри ясовулбошидан илтимос қилибди:— Менинг бир фарзандим давоми…

Хонларнинг зулмини, қийинчиликни кўп кўрган бир камбағал юртга подшо бўлиб қолибди. Олдига арзи-додга келган фуқароларни сипоҳлар киришга қўймай, улар қайтиб кетиб қолмасинлар деб, қопуғ олдига шилдирайдиган темирларни осиб ташлаган экан. Сал шилдираши билан огоҳ бўлар экан.Кунлардан бир куни темир шилдираб давоми…

Бир кампирнинг уч ўғли, бир қизи бор экан. Ҳаммаси уйли-жойли экан. Лекин келинлари кампирга яхши қарашмас экан.Бир куни катта ўғли онасидан хабар олгани келибди. Кампирнинг “Сув-сув ойимга борайми, Қум-қумхонникига борайми, алла боламникига борайми, Роҳатижонникига борайми”, деб ўтирганини эшитиб қолибди. Шундан давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, бир подшо бор экан. Унинг якка-ю ягона қизи бор экан.Кунлардан бир кун у боққа сайрга чиқмоқчи бўлибди. Унинг ўз канизаклари билан боққа чиқишини эшитган қўшни юрт подшосининг ўғли яшириниб ўша боққа кириб олибди. Подшонинг давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда, бир қишлоқда Қамбар исмли чол яшар экан.Унинг учта ўғли бўлиб, оналари ёшлигида вафот этган экан. Қамбар ўғиллари вояга етганида уларни уйлантириб қўйибди. Ўзи эса борган сари ҳолдан тойиб, кучдан қолиб бораверибди.Бир куни давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир чол яшаган экан. Унинг хотини вафот қилган, чол балоғатга етган ўғли билан бир ўзи қолган экан.Отаси ўғлини икки йилдан кейин уйлантирибди. Келини ишёқмас, қўпол экан. У ҳар куни арзимаган нарсалардан жанжал давоми…

Ўтмишда бир деҳқоннинг ўғли бўлган экан. У ниҳоятда меҳнатсевар, серғайрат бўлгани учун эрталабдан кечгача кун қизиғида оёқ яланг, бош яланг бўлиб бир яктакда кетмон чопар экан. Ўғлини бу ҳолда кўрган отасининг унга раҳми келиб:— Эй, болам, кун қизиғида бошингга қалпоқ, давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, Бойсун томонда Мурод бобо деган анча ёшга бориб қолган бир киши яшар экан. Мурод бобонинг учта ўғли бўлиб, куч-қувватда ҳеч ким уларга баробар келолмас экан. Улар ақл-фаросатда ҳам ҳаммага ибратли бўлиб ўсишган экан. Уларнинг давоми…

Қадим замонда бир подшо ўтган экан. У подшолик қилган даврда бир киши бир кишидан ер сотиб олибди. Ер сотиб олган киши ерни шудгор қилаётганида бир кўза олтин чиқибди. У киши ер сотган кишига айтибди:— Сотган ерингдан бир кўза олтин чиқди, давоми…

Чол билан кампирнинг бир кичкинагина ҳовлиси бор экан. Чол шу ҳовлисига тарвуз экиб, бир тупини кўкартирибди. Тарвуз палак отиб гуллабди ва биттагина тарвуз қилибди. У катта бўлиб пишибди. Тарвуз пишган вақтда чол билан кампир маслаҳат қилишибди. “Бу тарвузни сўйганимиз билан давоми…