Бор эканда йўқ экан, бир замонда бир чол бобо бор экан. Унинг уч ўғли бор экан. Энг кичкина ўғлининг исми Бадалқорачи экан. Бобонинг Лаъли номли оти бор экан. Бу бия ҳар йили туғган пайтида, унинг боласини бир нарса келиб олиб давоми…

Қадим замонда, Шом мамлакатида бир подшоҳ бор экан. Хазинаси ҳаддан ташқари кўп бўлса ҳам фарзанди йўқлигидан давлати татимай, доим ғамгин бўлиб юрар экан. Сарой одамлари подшоҳнинг кўнглини юпатиш учун тез-тез саёҳатга олиб чиқиб, ғам-андуҳларини тарқатишга ҳаракат қилар эканлар. Кунлардан бир давоми…

Бир замонда бир подшоҳ ўтган эди. Унинг Қамбаржон деган ўғли бор эди. Қамбаржон бир куни тушида Канъон подшоҳининг қизи Орзижонни кўриб, у билан ширин суҳбатлар қурди. Ҳар иккиси бир-бирини яхши кўриб, ишқ-муҳаббат изҳор қилишди. Қамбаржон уйқудан уйғонса, кўрганлари туш эди. давоми…

Кунлардан бир куни бир камбағал деҳқон қариган чоғида ўғли Рафиқни ҳунар ўргатиш учун дурадгорга шогирд қилиб бериб, одат бўйича: “Эти сизга, суяги бизга, шу болани сизга топширдим”, дебди. Дурадгор болани олиб қолиб, ишни қунт билан ўрганиш ва қийинчиликларни енгиш кераклигини давоми…

Бор экан, йўқ экан, бир замонда бир киши бўлган экан. Бой ҳам, камбағал ҳам эмас экан. Унинг учта ўғли бор экан, учови ҳам ўқиган, оқ-у қорани таниган, юзлари ойдай, ўзлари тойдай, ёмон билан юрмаган, ёмон жойда турмаган эканлар. Тўнғичи йигирма давоми…

Ўтган замонда бир чол қишлоқда тирикчилик ўтказа олмай, иш ахтариб шаҳарга борибди, мардикорчилик қилиб, бир оз пул йиғибди. У пулни сақлаш учун ишончли одамга топширмоқчи бўлибди. Лекин яқинроқ кишиси йўқ экан. Ниҳоят, ўйлаб-ўйлаб, “Шу жамғарган беш-ўн танга пулимни шаҳар қозисига давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, ўтган замонда бир чол билан ўн икки ёшлик қизи ёлғиз яшашар экан. Уларнинг бисотида битта туя, битта от ва битта эшак бор экан. Чол ўрмондан ўтин териб келиб, уларни сотиб тирикчилик қилар экан. Қиз давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир подачи чол билан кампир бор экан. Уларнинг Насиба, Гулбаҳор ва Зулфия деган уч қизи бўлар экан. Ойдан ой, йилдан йил ўтибди, қизларнинг бўйи етибди. Насиба йигирма бирга, Гулбаҳор ўн тўққизга, Зулфия давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, ўтган замонда бир подшоҳ бор экан. Лекин унинг фарзанди йўқ экан. Кунлардан бир кун ўйлаб, хафа бўлиб ўтирса, ўнг қўл вазири сўрабди: — Э подшоҳи олам, нега хафасиз? Давлатингиз бор. Ҳамма фуқаро сизнинг ихтиёрингизда давоми…

Қадим замонда бир камбағал чол бор экан. Бу чол денгиз бўйида ёлғиз ўғли билан яшар экан. Улар жуда фақир бўлиб, бечораҳол кун кўрар эканлар. Бисотларида бир эски қайиқ ва балиқ овлайдиган тўрдан бўлак ҳеч нарса йўқ экан. Чолнинг ўғли доим давоми…