Tog‘dan tog‘ga sakrab, o‘ynab yurgan kiyik, cho‘llab, suv axtarib, chopib pastga tushibdi. Kiyik yugurib borib, o‘rmon ichiga o‘zini urib, bir chuqurlikda bo‘lgan buloqqa o‘zini tashlabdi. Kiyik chuqurdagi buloq suvidan qonib-qonib ichibdi. Suvni ichib bo‘lgach, atrofga qarasa, chuqurlikda turgan emish. Irg‘ib, sakrab ko‘ribdi, chuqurlikdan chiqa olmabdi. Shu paytda kiyikning bu holini bir tulki uzoqdan kuzatib turgan ekan. U yugurib, chuqur tepasiga kelib, kiyikka qarab, bir qah-qah urib kulibdi.
Chuqurda turgan kiyik tulkiga qarab:
— Nima uchun kulasan? — deb so‘rabdi. Shunda tulki:
— Bu chuqurga tushishdan oldin qanday qilib undan chiqish yoiini o‘ylashing kerak edi! — debdi.