1979 йилда Қашқадарё вилоятининг Косон туманидаги Ушоқтепа қишлоғида туғилган. Қарши Давлат университетининг ўзбек филологияси факультетида таҳсил олган. Айни пайтда Қашқадарё вилоят телерадиокомпаниясида муҳаррирлик лавозимида фаолият юритмоқда. Ёш адибанинг кўплаб ҳикоялари турли матбуот нашрларида эълон қилинган.
1 Кузнинг илк ёмғири ёғаяпти, кўчаларда ҳаракат тезлашган: машиналар ойна артгичларини зўр бериб ишлатганча, ора-сира чироқларини ёқиб-ўчириб, манзилларига шошилишади, пиёда йўловчилардан бирови пана жой қидирган, кимдир автобусга қўл кўтаради. Қўлларида соябон тутиб, ёмғирпўшларига ўралган одамларга ҳар қадамида урилиб-туртинганича бораётган йигит давоми…
Дераза рахида турган қўл телефони эгасининг бепарволигидан нолигандек ҳазин куй таратди. Деразадан бир қадамча беридаги столда компьютерда алланималарни ёзиб ўтирган жувон чўчиб, ўгирилди. Жим бўлармикин, дегандек бирпас норизо нигоҳ билан қараб тургач, истамайгина ўрнидан турди-да, телефонни олди.– Алло! – деди давоми…
Робия буви тўсатдан дарвозадан кириб келган баланд бўйли йигитни аввалига танимади. Хиралашиб қолган кўзларини қисиб, бир зум тикилиб тургач, бирдан чеҳраси ёришиб, пилдираганича унга интилди. – Жавлонмисан, вой жон болам! Сениям кўрар кун бор экан-ку! – Кампир Жавлонни маҳкам қучиб, давоми…