Шавкат Ёдгоров. Кўчиш (ҳикоя)

— Буларни нима қилсам экан, олиб кетайми…У капрон арқон билан тахлам-тахлам қилиб боғлаб ташланган китобларга қараб ўйланиб қолди. Эскириб адо бўлаёзган курсига омонат чўкар экан, китоблардан бирини «той» ичидан суғуриб олди: «Жамиятшунослик хрестоматияси». Яқин орада қўл тафтини кўрмаган китоб муқовасидаги давоми…

Шавкат Ёдгоров. Унутиш (ҳикоя)

Суннат муаллим кенжа қизини узатаяпти. Ким нима деса десин, тўй қилишни камбағалга чиқарган. Бой одам тўйида бир йилда, камбағал беш-ўн йилда топганини тўкиб-сочади. Шунгами, камбағалнинг тўйи тўйдай бўлади.Айри зардоли остидаги чорпояга жойланган чолларнинг ҳангомасини ўртачароқ шафтолидай келадиган ўрикларнинг ерга парсиллаб давоми…

Шавкат Ёдгоров. Тирик одам (ҳикоя)

– Сан барибирам тушунмайсан, ўртоқ, буни тушунишинг қийин, – у шундай деб сигарет тутатди.– Нимани тушунишим керак? Аҳволингга бир қара, Санжар, тирик мурдага ўхшаб қолгансан, – дедим димиқиб кетган хона деразасини очишга чоғланиб.– Зато, ҳали тирикман, – Санжар ҳиринглаб кулганча давоми…


Мақолалар мундарижаси