Muhammad Ismoil. Oppoq gulday oydin xotira (hikoya)

Yoshing o‘tgach, shaxsiy munosabatlarda shu qadar injiqlashib qolarkansan-ki, ehtimol-u-shubhalarni birma-bir tusmollab chiqib, hadiksirashga xojat yo‘qliligiga ishonch hosil qilmaguningcha, bir ishni boshlashdan xayiqib turaverarkansan kishi. Xuddi, hujjatli filmlarda qarigan sher ko‘zini loqayd yumgani kabi, sen ham qarshingda turgan kishi hali og‘iz davomi…

Muhammad Ismoil. Oy chiqmagan oqshom (kinoqissa)

Universitet yotoqxonasi. Ko‘zlari yig‘idan qizargan Nasiba kiyim-kechaklari-yu kitob-daftarlarini hafsalasizlik bilan jomadonga joylayapti. Dugonasi Zuhra esa unga achingan ko‘yi hayolchan tikilib karavotda o‘tiribdi. Eshik taqillab, Furqat mo‘ralaydi. FURQAT – Nasiba, Nasibaxon! (eshikdan kiradi) – E, yaxshimisiz, Zuhraxon? Kechirasizlar! ZUHRA: – Keling, davomi…

Muhammad Ismoil. Shahodat daftari (badia)

Misrdagi Xeops ehromi ziyoratiga kelganlar: “Hamma vaqtdan qo‘rqadi, vaqt esa ehromlardan qo‘rqadi”, deyishadi. Qachonlardir, Misrni zabt etishga kelgan Napoleon Bonapart Sfinks soyasida ot kishnatib turarkan: “O‘zimni ming yil avvalgi zamonda yashayotganday sezayapman”, degan ekan.Amir Temur bobomiz haqidagi kitoblarni o‘qiganingizda shonli davomi…

Muhammad Ismoil. Qoraqurt (hikoya)

Sizni sevib qolib, bo‘ldim aybdor,Endi shu ishq uchun to‘layin qarzim.Toki, jon berguncha bo‘lay vafodor, Toki, jon chiqquncha qilayin ta’zim!She’rdan. Xudoning  ishlari jumboq ekan. Molga xashak solib yurgan Marvarid opani qoraqurt chaqdi-yu, dod deyishga  ulgurmay jonini haqqa topshirdi. Aksiga olib bolalari davomi…


Maqolalar mundarijasi