Ғози Раҳмон (Раҳмонов Ғози Маҳмудович) 1947 йил 16 декабрда Қашқадарё вилоятининг Чироқчи туманидаги Лангар Ота қишлоғида туғилган. Қарши Давлат университетининг филология факултетини тамомлаган (1968). «Чумолилар сўқмоғи» (1990), «Меҳрим сенга, табиат» (1991), «Орият шажараси» (1994), «Соҳибқирон юртининг полвонлари» (1995), «Мувозанат тарозиси» (1997), «Қодир полвоннинг юртга қайтиши» (2002), «Лангар Ота тарихи», «Қашқадарё полвонлари кураши тарихидан» (2006), «Чақмоққа айланган умр» (2007), «Эна сўз фарёди» (2008) каби китоблари нашр этилган. «Эл-юрт ҳурмати» ордени билан тақдирланган (2003).
Оға-инининг моли бошқа, жони бир.Бурунги нақлдан. Бугун Нортой духтирдан ноумид қайтиб келиб, уйида оғир ётган акасини кўргани бориб, дарвозадан кирар-кирмас Қорақиз янганинг кимгадир, балки энасига шанғиллаб гапириб ётганини эшитди. Эшитдию ичкарига кирарини ҳам, кирмасини ҳам билмай қолди. Чунки нолаю афғон давоми…
Уларни топишганига унча кўп бўлгани йўқ. Чарвоннинг қантари оғиб, залворли заминнинг ботинидаги ваража юзага уриб, қари кутган ерлардан терлаган тўриқнинг сафисидан чикқан ҳовур каби енгил буғ кўтарила бошлаган кезларда иккови икки дарада яшарди. Қаҳратон чилласининг бош-адоғи совуқ бирор тарафга силжимади. давоми…